Ήταν κάτι που για δεκαετίες θεωρούνταν ανεξήγητο: πώς μπορούσε ένας πολιτισμός χωρίς τηλεσκόπια και υπολογιστές να προβλέπει με ακρίβεια πότε θα σκοτεινιάσει ο ήλιος; Ερευνητές αποκάλυψαν την απάντηση, επαναδιαβάζοντας τον Κώδικα της Δρέσδης, το σημαντικότερο σωζόμενο χειρόγραφο των Μάγια που έχει διασωθεί μέχρι σήμερα.
Το συμπέρασμα τους; Οι προβλέψεις των Μάγια δεν βασίζονταν στην τυχαιότητα. Αντιθέτως, ήταν προϊόν μιας περίπλοκης μαθηματικής αρμονίας ανάμεσα σε δύο ημερολόγια, του σεληνιακού και του ιερού ημερολογίου των 260 ημερών, του επονομαζόμενου Tzolk’in.
Οι επιστήμονες του χρόνου
Η νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Science Advances, δείχνει πως οι Μάγια δεν προσπαθούσαν απλώς να προβλέψουν εκλείψεις. Δημιούργησαν ένα σύστημα όπου οι κύκλοι της Σελήνης και οι ιεροί κύκλοι των τελετών τους ευθυγραμμίζονταν τέλεια, δημιουργώντας έτσι ένα είδος «αστρονομικού αλγορίθμου».
Οι πίνακες του Κώδικα της Δρέσδης, αποτυπωμένοι σε φύλλα από φλοιό δέντρου, ζωγραφισμένοι με χρώματα και σύμβολα, αποτελούν ένα από τα πιο ακριβή αστρονομικά εργαλεία της αρχαιότητας. Οι επιστήμονες διαπίστωσαν πως οι Μάγια διόρθωναν τις μετρήσεις τους σταδιακά, παρακολουθώντας τις μικρές μεταβολές στους κύκλους της Σελήνης.
Η αποκάλυψη αυτή δείχνει πως οι Μάγια δεν ήταν απλώς καλοί παρατηρητές του ουρανού, ήταν σχεδόν μαθηματικοί του Σύμπαντος, που κατανοούσαν τη ροή του χρόνου με τρόπο που ακόμα και σήμερα προκαλεί δέος.
