Γραφει ο Μανώλης Κοττάκης… Καιρός να τραβήξουμε τις κουρτίνες. Η εικόνα που δόθηκε στα Μέσα Ενημέρωσης από το πρόσφατο Συμβούλιο Πολιτικών Αρχηγών ήταν εντελώς παραπλανητική. Το κλίμα στην Ηρώδου Αττικού εκείνη την ημέρα ήταν κάτι παραπάνω από ήρεμο. Αν εξαιρέσει κανείς μια λεκτική έξαρση του Τσίπρα, όταν η Γεννηματά έθιξε το ζήτημα της μείωσης των συντάξεων, και έναν όρο που έθεσε ο Θεοδωράκης για να συναινέσει (την αλλαγή του εκλογικού νόμου), κατά τα λοιπά άπαντες κάθισαν «σούζα» απέναντι στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλο.
Ακόμη και αυτός ο πρωθυπουργός, ο οποίος ανέγνωσε γραπτή εισήγηση στο συμβούλιο. Ανθρωπος που γνωρίζει άριστα τι συνέβη εκεί μέσα εκείνη την ημέρα, πίσω από τις κλειστές πόρτες, έτριβε τα μάτια του όταν έμαθε το περιεχόμενο των δηλώσεων των πολιτικών αρχηγών μπροστά στις κάμερες. «Αραγε, είναι οι ίδιοι άνθρωποι;» διερωτάτο, καθώς άλλες πληροφορίες τού είχαν δοθεί και άλλα άκουγαν τα αυτιά του. Σήμερα ξέρουμε γιατί – τα ανεξήγητα εξηγούνται: Ο Τσίπρας δεν ζήτησε τη σύγκληση του Συμβουλίου Αρχηγών για τη συναίνεση – τη ζήτησε για τη σύγκρουση. Για να μετατρέψει τον Θεοδωράκη και τους δελφίνους της Ν.Δ. σε κόκκινο πανί για τους βουλευτές του.
Για την ταλαντευόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα του. Κοινώς, τους «δούλεψε», γνωρίζοντας εκ των προτέρων τα όρια της αυτονομίας τους. Εχοντας εξασφαλίσει παρασκηνιακά τη δέσμευση των δανειστών ότι θα μετατεθούν για το 2016 η δεύτερη φάση του Ασφαλιστικού, που συνδέεται ευθέως με τη βιωσιμότητά του, και το Αγροτικό, ο πρωθυπουργός στην πραγματικότητα κάνει αυτές τις ημέρες καμπάνια Προϋπολογισμού. Η αραβική παροιμία που χρησιμοποίησε -«Τα σκυλιά γαβγίζουν, το καραβάνι προχωρά»- δεν επελέγη τυχαία. «Σκυλιά» χαρακτηρίζει ο Τσίπρας τη διαπλοκή και τα πολιτικά ντόμπερμάν της. Αυτά που αλυχτάνε καθημερινώς, διακηρύσσοντας τον στόχο της ανατροπής της εκλεγμένης κυβέρνησης.
Λουρί θέλει να περάσει σε αυτά τα «σκυλιά» ο Τσίπρας. Λουρί, γιατί εδώ και έναν χρόνο θεωρεί πως ορμάνε καταπάνω του καθημερινά, του δαγκώνουν το γόνατο, του τραβάνε το παντελόνι, του δείχνουν τα δόντια τους, του ανοιγοκλείνουν απειλητικά τη λυσσασμένη γλώσσα τους. Είναι, κατά σύμπτωση, ακριβώς τα ίδια «σκυλιά» που όρμησαν το 2004 στον Κώστα Καραμανλή, αφήνοντάς του γρατζουνιές. Πρόθεση του πρωθυπουργού είναι -όπως μαθαίνω- να ταυτίσει τα «σκυλιά» που παλεύουν για την προσωπική τους επιβίωση με τους πολιτικούς και τα κόμματα της υποταγής, προκειμένου να θέσει πολιτικά το δίλημμα για τον Προϋπολογισμό: «Με αυτούς ή μ’ εμένα». Και αυτή τη φορά, το δίλημμα θα είναι καταλυτικό. Τα ποσοστά του κόμματος της δραχμής είναι εκεί για να δείχνουν ότι το μοναστήρι να ‘ναι καλά.
