Ο Νεοζηλανδός φωτογράφος Τομ Ράε και οι Ισπανοί φωτογράφοι Νταν Ζάφρα και Χοσέ Κανταμπράνα φωτογράφιζαν τον Γαλαξία πάνω από τους βράχους Ōmārama Clay στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας στις 11 Οκτωβρίου, όταν έπεσαν πάνω στο εξαιρετικό γεγονός, μία σειρά από κόκκινες αστραπές στον νυχτερινό ουρανό.
Το «Κόκκινο Ξωτικό» (Red Sprite) είναι ένα οπτικό φαινόμενο που συμβαίνει στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας (μεσόσφαιρα), πάνω από ισχυρές καταιγίδες, σε ύψη περίπου 40-90 χλμ. Εμφανίζεται ως σύντομη λάμψη κόκκινου φωτός με διάφορα σχήματα, που προκαλείται από τις εκκενώσεις θετικών κεραυνών που πηγαίνουν από το σύννεφο προς το έδαφος. Το κόκκινο χρώμα οφείλεται στο γεγονός ότι το εκπεμπόμενο φως αντιστοιχεί κυρίως στο ερυθρό μέρος του ορατού φάσματος.
Οι φωτογράφοι ήλπιζα αρχικά ότι θα ήταν τυχεροί αν είχαν καθαρό ουρανό εκείνο το βράδυ, αλλά η νύχτα τους έγινε σύντομα «αξέχαστη», δήλωσε ο Ράε στον Guardian. «Ελέγχαμε τα αρχεία μας για ένα πανόραμα του Γαλαξία και ανακαλύψαμε ότι είχαμε απαθανατίσει κόκκινα ξωτικά», είπε ο Ράε. «Ο Νταν και εγώ δεν μπορούσαμε να το πιστέψουμε – ακούγονταν ένα σωρό ουρλιαχτά και φωνές και όλα τα σχετικά στο σκοτάδι».
Σε αντίθεση με τους κεραυνούς που εκτοξεύονται προς το έδαφος, τα «κόκκινα ξωτικά» εκτοξεύονται προς τα πάνω προς την ανώτερη ατμόσφαιρα, δημιουργώντας μορφές που μοιάζουν με στήλες, καρότα ή ακόμα και μέδουσες. Η πρώτη φωτογραφία ενός κόκκινου sprite τραβήχτηκε – κατά λάθος – το 1989, από μια ομάδα στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα.
Είναι τόσο σύντομες – διαρκούν μόλις ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου – που σπάνια είναι ορατές με γυμνό μάτι, αλλά o Ράε και η ομάδα του στάθηκαν τυχεροί. «Τυχαίνει να κοίταζα απευθείας ένα από αυτά όταν συνέβη – απλώς μια τέλεια σύμπτωση κοιτάζοντας το σωστό μέρος του ουρανού και είδα μια σύντομη κόκκινη λάμψη», είπε.
Το ότι έγινε μάρτυρας του φαινομένου ήταν ένα όνειρο για τον Ράε, έναν βραβευμένο φωτογράφο νυχτερινών τοπίων. «Φαίνεται σαν να βλέπεις κάτι που δεν είναι αληθινό, είναι πολύ αιθέριο... είναι αυτό το πολύ βαθύ κόκκινο χρώμα που υπάρχει για ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, οπότε είναι πραγματικά ενδιαφέρον να το βλέπεις».
Η λήψη του φαινομένου βέβαια, απαιτεί άριστη γνώση της τεχνικής φωτογραφίας, καθώς και κατανόηση της επιστήμης και της δημιουργικής λάμψης. «Είναι ένα πραγματικά περίπλοκο είδος φωτογραφίας που είναι επίσης πολύ ικανοποιητικό» είπε.
Ο Ζάφρα είπε ότι ήταν μια από τις «πιο εξαιρετικές νύχτες» της ζωής του. «Μπορούσα να δω τον Γαλαξία να λάμπει πάνω από τον ορίζοντα, ενώ αυτές οι τεράστιοι κόκκινοι έλικες φωτός χόρευαν πάνω από μια καταιγίδα εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά», είπε. «Ήταν μια από εκείνες τις στιγμές που ξέρεις ότι είσαι μάρτυρας κάτι που πιθανότατα δεν θα ξαναδείς ποτέ»
