Γραφει ο Παντελής Καψής… Υπό κανονικές συνθήκες η δουλειά του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μάλλον εύκολη. Αν ξέρεις να λες «όχι» σε ό,τι κάνει η κυβέρνηση και «ναι» σε κάθε αίτημα συνδικαλιστικού φορέα, έχεις πολλές πιθανότητες να γίνεις πρωθυπουργός. Οσο πιο εξωπραγματικές υποσχέσεις δίνεις μάλιστα και όσο πιο εξωφρενικές θεωρίες αναπτύσσεις, τόσο το καλύτερο. Το έκανε ο κ. Τσίπρας με μεγάλη επιτυχία. Αυτά υπό κανονικές συνθήκες. Γιατί ορισμένες φορές συμβαίνουν ατυχήματα, και τότε, στα δύσκολα, οφείλεις να επιδείξεις ηγετικές ικανότητες. Μπορεί όμως και να τα κάνεις θάλασσα.
Καλή ώρα οι υποψήφιοι αρχηγοί της Νέας Δημοκρατίας. Τη μια στιγμή μιλούσαν για τεχνικό πρόβλημα και την επόμενη για συνωμοσία, με ακατανόητες στοχεύσεις, είτε της σημερινής είτε της προηγούμενης ηγεσίας. Ανάλογα με τον υποψήφιο που μιλούσε, άλλαζε ο υπεύθυνος της καταστροφής. Κι έτσι, εν μέσω αλληλοκατηγοριών, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έδειξε όχι μόνο ότι είναι ανίκανο να διεξαγάγει μια απλή διαδικασία, αλλά και ότι τα ηγετικά του στελέχη δεν διαθέτουν τη στοιχειώδη ψυχραιμία και τη σοβαρότητα που απαιτείται για να διαχειριστούν τις τύχες της χώρας. Υστερα αρχίσαμε τις θεωρίες. Φταίει που δεν έχει καθαρό ιδεολογικό στίγμα η ΝΔ, φταίει ότι δεν προηγήθηκε συνέδριο ή που επιμένουν να εκλέγεται ο αρχηγός από τη βάση. Και δεν παραδεχόμαστε τα προφανή. Οτι όπως κακοποιούμε τους θεσμούς παντού, έτσι συμβαίνει και στα κόμματα, όπου κυριαρχούν η έλλειψη εμπιστοσύνης και οι καμαρίλες. Αλλά και ότι η κρίση εμπιστοσύνης των τελευταίων ετών έχει επηρεάσει το επίπεδο όχι μόνο των θεσμών, αλλά και των προσώπων που επιμένουν να ασχολούνται με την πολιτική: η σοβαρότητα αποτελεί χαρακτηριστικό απειλούμενο και εν ανεπαρκεία.
Πολλοί, για παράδειγμα, τόσο στη ΝΔ όσο και στο ΠΑΣΟΚ ή το Ποτάμι, επιμένουν ότι αυτή την περίοδο η ενασχόληση με τα εσωκομματικά της ΝΔ έχει επιτρέψει στην κυβέρνηση να περάσει χωρίς αντιδράσεις το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων ετών: τον αφελληνισμό των τραπεζών, το πέρασμά τους σε κερδοσκοπικά funds και την απώλεια πολλών δισεκατομμυρίων δημόσιας περιουσίας. Αν είναι έτσι, θα περίμενε κανείς από την αντιπολίτευση να έχει ξεσηκώσει τον κόσμο. Υπάρχει ωστόσο ένα πρόβλημα: όλα τα κόμματα του λεγόμενου ευρωπαϊκού τόξου ψήφισαν υπέρ του νόμου για την ανακεφαλαιοποίηση! Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε γιατί. Οταν ήρθε ο νόμος για τα προαπαιτούμενα, απέφυγαν όπως ο διάολος το λιβάνι να ψηφίσουν διατάξεις με πολιτικό κόστος. Για να μη θεωρηθεί όμως ότι ακολουθούν τακτική ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξαν να ψηφίσουν θετικά στο ανώδυνο, όπως νόμιζαν, ζήτημα της ανακεφαλαιοποίησης. Εγκλωβίστηκαν στον λαϊκισμό τους. Ο επόμενος αρχηγός στη ΝΔ θα έχει πολλή δουλειά για να αποκαταστήσει την εσωκομματική ενότητα. Θα χρειαστεί όμως να κάνει πολύ περισσότερα για να αποκαταστήσει τη σοβαρότητα του πολιτικού της λόγου.