Το κινηματογραφικό είδωλο της δεκαετίας του 1960, η Κλαούντια Καρντινάλε, πέθανε την Τρίτη, σε ηλικία 87 ετών, στην περιοχή του Παρισιού.
Γεννημένη κοντά στην Τύνιδα στις 15 Απριλίου 1938 από γονείς από τη Σικελία, η Καρντινάλε συνεργάστηκε με κορυφαίους σκηνοθέτες όπως ο Λουτσίνο Βισκόντι, ο Φεντερίκο Φελίνι και ο Ρίτσαρντ Μπρουκς.
“Μας αφήνει την κληρονομιά μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας, τόσο ως γυναίκα όσο και ως καλλιτέχνης”, δήλωσε ο ατζέντης της Laurent Savry σε μήνυμα που έστειλε στο AFP.
Με την άγρια ομορφιά της και τη βραχνή φωνή της, η Cardinale όχι μόνο γοήτευσε τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες της Ιταλίας, αλλά έπαιξε απέναντι στους περισσότερους πρωταγωνιστές της εποχής, από τον Burt Lancaster μέχρι τον Alain Delon και τον Henry Fonda.
“Μας αφήνει την κληρονομιά μιας ελεύθερης και εμπνευσμένης γυναίκας τόσο ως γυναίκα όσο και ως καλλιτέχνιδα”, ανέφερε ο Laurent Savry σε μήνυμά του.
Αυτό που θα εξελισσόταν σε μια παραμυθένια καριέρα ξεκίνησε ως εφιάλτης
Βιάστηκε στην εφηβεία της από έναν παραγωγό ταινιών και έμεινε έγκυος. Με λίγες επιλογές εκείνη την εποχή, πήρε τη δύσκολη απόφαση να μεγαλώσει τον γιο της Πάτρικ και να προσπαθήσει “να κερδίσει τα προς το ζην και την ανεξαρτησία της” από τον κινηματογράφο, παρόλο που δεν ήθελε ποτέ να παίξει σε ταινίες.
“Το έκανα γι’ αυτόν, για τον Πατρίκ, το παιδί που ήθελα να κρατήσω παρά τις συνθήκες και το τεράστιο σκάνδαλο”, δήλωσε στη γαλλική εφημερίδα Le Monde το 2017.
“Ήμουν πολύ νέα, ντροπαλή, σεμνότυφη, σχεδόν άγρια. Και χωρίς την παραμικρή επιθυμία να εκτεθώ στα κινηματογραφικά πλατό”.
Γεννημένη στο La Goulette, κοντά στην Τύνιδα, στις 15 Απριλίου 1938, από γονείς από τη Σικελία, η ζωή της Cardinale είχε ήδη ανατραπεί σε ηλικία 16 ετών, όταν την επέλεξαν από το πλήθος για να κερδίσει έναν διαγωνισμό ομορφιάς.
Ανακηρύχθηκε “Η πιο όμορφη Ιταλίδα στην Τύνιδα” και το βραβείο ήταν ένα ταξίδι στο φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας, όπου αμέσως τράβηξε τα βλέμματα και απρόθυμα, γύρισε την πλάτη στα σχέδιά της να γίνει δασκάλα.
“Όλοι οι σκηνοθέτες και οι παραγωγοί ήθελαν να κάνω ταινίες, κι εγώ τους είπα: “Όχι, δεν θέλω!”” είπε.
Ο πατέρας της ήταν εκείνος που τελικά την έπεισε να “δοκιμάσει το σινεμά”.
Καθώς άρχισε να παίρνει μικρούς κινηματογραφικούς ρόλους, έπεσε θύμα βιασμού. Ένας μέντορας την έπεισε να γεννήσει κρυφά στο Λονδίνο και να εμπιστευτεί το παιδί στην οικογένειά της.
Ο Πάτρικ θα ήταν επίσημα ο μικρότερος αδελφός της μέχρι να αποκαλύψει την αλήθεια επτά χρόνια αργότερα.
“Αναγκάστηκα να δεχτώ αυτό το ψέμα για να αποφύγω ένα σκάνδαλο και να προστατεύσω την καριέρα μου”, είπε.
Η ηρωίδα ενός παραμυθιού
Από τότε δεν υπήρχε επιστροφή, καθώς παρασύρθηκε από τη χρυσή εποχή του ιταλικού κινηματογράφου, παρόλο που δεν ήξερε “ούτε λέξη” από τη γλώσσα, καθώς μιλούσε μόνο γαλλικά, αραβικά και τη σικελική διάλεκτο των γονιών της.
Στα 20 της “έγινα η ηρωίδα ενός παραμυθιού, το σύμβολο μιας χώρας της οποίας τη γλώσσα μόλις και μετά βίας μιλούσα”, έγραψε το 2005 στην αυτοβιογραφία της “Τα αστέρια μου”.
Η φωνή της έπρεπε να μεταγλωττιστεί στα ιταλικά μέχρι που πρωταγωνίστησε στο βραβευμένο με Όσκαρ “8 1/2” του Φελίνι το 1963, όταν ο σταρ σκηνοθέτης επέμεινε να χρησιμοποιήσει τη δική της φωνή.
Εκείνη τη χρονιά, σε ηλικία 25 ετών, η Καρντινάλε γύρισε ταυτόχρονα το επικό δράμα εποχής “Η λεοπάρδαλη” του Βισκόντι και την σουρεαλιστική επιτυχία “8 1/2” του Φελίνι.
“Ο Βισκόντι με ήθελε μελαχρινή με μακριά μαλλιά. Ο Φελίνι με ήθελε ξανθιά”, είπε.
Ενσάρκωση της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής γοητείας
Οι κριτικοί την αποκάλεσαν “ενσάρκωση της μεταπολεμικής ευρωπαϊκής γοητείας”, και ως τέτοια παρουσιάστηκε, τόσο στην οθόνη όσο και εκτός αυτής.
“Είναι σχεδόν σαν να της έχει επιβληθεί η σεξουαλικότητα”, έγραψε η βρετανική εφημερίδα The Guardian το 2013.
Αγκαλιασμένη από το Χόλιγουντ, όπου αρνήθηκε να συμβιβαστεί, η Καρντινάλε σημείωσε τεράστια επιτυχία με τον “Ροζ Πάνθηρα” του Μπλέικ Έντουαρντς με τον Πίτερ Σέλερς και στη συνέχεια με τον “Κόσμο του τσίρκου” του Χένρι Χάθαγουεϊ με τη Ρίτα Χέιγουορθ και τον Τζον Γουέιν.
“Το καλύτερο κομπλιμέντο που δέχτηκα ποτέ ήταν από τον ηθοποιό Ντέιβιντ Νίβεν κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του “Ροζ Πάνθηρα””, θυμάται η Καρντινάλε.
Είπε: “Κλαούντια, μαζί με τα μακαρόνια, είσαι η μεγαλύτερη εφεύρεση της Ιταλίας”.
Αρνούμενη να κάνει αισθητική χειρουργική επέμβαση, συνέχισε να παίζει μέχρι τα 80 της χρόνια, μεταξύ άλλων στο “La Strana Coppia”, μια γυναικεία εκδοχή του “The Odd Couple” του Neil Simon στο Teatro Augusteo της Νάπολης.
Αν και επιθυμητή από πολλούς, δήλωσε ότι η “μοναδική της αγάπη” ήταν ο γαλανομάτης ναπολιτάνος σκηνοθέτης Pasquale Squitieri, πατέρας της κόρης της Claudia, με τον οποίο συνεργάστηκε σε μια σειρά ταινιών επί τέσσερις δεκαετίες μέχρι τον θάνατό του το 2017.
Στη δεκαετή καριέρα της πρωταγωνίστησε σε 175 ταινίες και τόσο τα φεστιβάλ Βενετίας όσο και Βερολίνου της απένειμαν τιμητικά βραβεία.
Το 2017 εμφανίστηκε στην επίσημη αφίσα του κινηματογραφικού φεστιβάλ των Καννών εν μέσω κατακραυγής ότι οι μηροί της είχαν υποστεί αερογράφο για να φαίνονται λεπτότεροι.
Σθεναρή υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών, ονομάστηκε πρέσβειρα καλής θέλησης της UNESCO το 2000 σε αναγνώριση της προσήλωσής της στην υπόθεση των γυναικών και των κοριτσιών.
“Είχα μεγάλη τύχη. Αυτή η δουλειά μου έχει δώσει ένα πλήθος ζωών και τη δυνατότητα να θέσω τη φήμη μου στην υπηρεσία πολλών σκοπών”, δήλωσε.
Πηγή: AFP
