Πάλι οι φιλότιμοι θα την πληρώσουν;…

Γράφει ο Πάνος Θεοδωρίδης… Τι ακριβώς περιμένουμε για να κηρύξουμε τη χώρα σε έκτακτη ανάγκη;

Ξέρετε, ώσπου να καταλαγιάσει η Ευρώπη και η Εγγύς Ανατολή, θα περάσουμε μια περίοδο συρματοπλεγμάτων, εμπλοκών και συρράξεων, που χρειάζεται γερά νεύρα και γρήγορες αποφάσεις.

Αν είχαμε μιας μορφής κοινωνικό αυτοματισμό μπορεί και να υπήρχε ελπίδα.

Εννοώ ,να επιβληθεί μεταφορά προσωπικού, χωροθέτηση και σύσταση οικισμών με την κατάλληλη υποστήριξη.

Αλλά δεν χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια για να κατανοήσουμε ότι υπάρχουν τόποι και ζώνες όπου οι άνθρωποι λείπουν, ενώ σε άλλες οι υπάλληλοι,και μάλιστα οι κατα νόμον αρμόδιοι ξεχειλίζουν γύρω από φωτοαντιγραφικα και άδειες υπεκφυγής.

Κάθε φορά που μνημονεύεται υπουργός ο οποίος εγκύπτει στο πεδίο της Κρίσης, μελαγχολώ, διότι θα προκαλέσει σύσκεψη, ξέρετε, από αυτές που όλοι θα του ζητούν πιστώσεις, μέσα και επιτάχυνση διαδικασιών.

Υπάρχει μπροστά μας  μια περίοδος, όπου περιμένουμε «τις εξελίξεις». Καλύτερα θα ήταν να κινηθούμε, πριν αυτές υπάρξουν.

Αν μας στείλουν από τις Ευρώπες μετανάστες και πρόσφυγες απο «μη αναγνωρισμένες προσφυγιές» δεν θα μιλάμε για 3 ΄η 30 χιλιάδες ψυχές.

Στο μεταξύ ,θα γινονται σεισμοί, εσωτερικες κομματικές εκλογές, όλο και σε κάποια Λεωφόρο θα πυρπολούν το ρύζι, όλο και κάποια ποδηλατοδρομία «ειρήνης και αφοπλισμού» θα οργανώνεται στις πόλεις μας.

Σκεφτείτε να ανακάλυπταν στην Ελλάδα, αυτά που βρήκαν στο Βέλγιο και έβγαλαν τον στρατό στους δρόμους.

Μήπως κάποιος υπουργός σκέφτηκε να παρατήσει κάποια νομοσχέδια που χαϊδολογάει , και να αφαιρέσει προσωπικό και πόρους προς υπουργεία και υπηρεσίες που τα χρειάζονται περισσότερο;

Μήπως μερικές παραστάσεις της Λυρικής θα μπορούσαν να ματαιωθούν, υπέρ της Χρείας και των Βαρέων υποχρεώσεων;

Μήπως μιας μορφής αναδιανομή του υπάρχοντος δυναμικού είναι απαραίτητη;

Αλλά ξέχασα.

Οι δαπάνες πρέπει να εγκρίνονται και η έγκριση απαιτεί ειδικό ταμείο για να εξασφαλιστεί η πίστωση και κυρίως, υπάρχουν λεφτά που είναι πιό λεφτά από άλλα λεφτά.

Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα μας μάραναν.

Πάνος Θεοδωρίδης – TheGreekCloud