Για χρόνια η Κίνα αποτελούσε τον μεγαλύτερο αποδέκτη αποβλήτων παγκοσμίως, εισάγοντας από τη δεκαετία του ’80 τεράστιους όγκους υλικών που τροφοδοτούσαν τη βιομηχανική της μηχανή. Το μοντέλο αυτό μετέτρεψε τη χώρα σε παγκόσμιο κόμβο ανακύκλωσης, όμως η εποχή εκείνη δείχνει να έχει οριστικά τελειώσει.
Στα τέλη της δεκαετίας του 2010, η ραγδαία αύξηση των οικιακών απορριμμάτων και η έλλειψη διαθέσιμου χώρου ώθησαν το Πεκίνο σε αυστηρή αναθεώρηση της πολιτικής του. Οι περιβαλλοντικοί έλεγχοι έγιναν πιο εντατικοί, επιχειρήσεις που παραβίαζαν κανονισμούς τιμωρήθηκαν, ενώ εκατοντάδες άτομα συνελήφθησαν για παράνομες εισαγωγές. Η οριστική απαγόρευση εισόδου ξένων αποβλήτων προκάλεσε διεθνή αναταραχή στην αγορά ανακύκλωσης, αλλά κρίθηκε αναγκαία.
Παράλληλα, η κυβέρνηση ενίσχυσε δραστικά την αποτέφρωση ως βασική μέθοδο διαχείρισης απορριμμάτων. Σε λιγότερο από μια δεκαετία, ο αριθμός των μονάδων ξεπέρασε τις χίλιες, με τη δυναμικότητα να φθάνει ήδη από το 2022 τα επίπεδα που είχαν προβλεφθεί για το 2025. Σήμερα περίπου το 80% των αστικών αποβλήτων καταλήγει σε αποτεφρωτήρες.
Εκσκαφές χωματερών για να διατηρηθούν οι μονάδες σε λειτουργία
Ο έντονος ανταγωνισμός μεταξύ εγκαταστάσεων έχει αυξήσει τη ζήτηση για καύσιμη ύλη σε τέτοιο βαθμό ώστε πολλές περιοχές να στρέφονται στην εκσκαφή παλαιών χωματερών για να εξασφαλίσουν επαρκείς ποσότητες. Ωστόσο, ειδικοί επισημαίνουν ότι τα υλικά αυτά δεν προσφέρονται για ασφαλή καύση χωρίς την ανάμειξή τους με φρέσκα απορρίμματα, προειδοποιώντας για κινδύνους και μειωμένη απόδοση.
Παρά την εύρεση προσωρινών λύσεων, το μοντέλο δείχνει να αγγίζει τα όριά του. Η σχετικά συγκρατημένη αύξηση των αστικών αποβλήτων και οι περιβαλλοντικοί περιορισμοί καθιστούν σαφές ότι η Κίνα θα χρειαστεί να επανεξετάσει πλήρως τη στρατηγική της. Η μαζική αποτέφρωση λειτούργησε ως βραχυπρόθεσμη απάντηση σε ένα οξύ πρόβλημα, όχι όμως ως βιώσιμη προοπτική για το μέλλον.
Οι επόμενες κινήσεις της χώρας δεν θα επηρεάσουν μόνο την εσωτερική διαχείριση απορριμμάτων, αλλά και την παγκόσμια ισορροπία στον τομέα της ανακύκλωσης, καθώς η Κίνα εξακολουθεί να αποτελεί κομβικό παίκτη σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη αλυσίδα.
