Η αναζήτηση για το θρυλικό «χρυσό τρένο των Ναζί»

Την ώρα που ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος έγραφε τα τελευταία κεφάλαιά του, αναδύθηκε μία ιστορία που γρήγορα απέκτησε μυθικές διαστάσεις και πυροδότησε ένα κυνήγι χαμένου θησαυρού για τις επόμενες δεκαετίες μέχρι και πρόσφατα.

Οι Ναζί λεηλάτησαν μουσεία, εκκλησίες και ιδιωτικές συλλογές, κλοπιμαία που μεταφέρθηκαν στην Γερμανία με 1.418.000 σιδηροδρομικά βαγόνια και 427.000 τόνους με πλοίο, με τα πιο σημαντικά να προορίζονταν για το απραγματοποίητο Führermuseum του Χίτλερ (ή Μουσείο του Φύρερ).

Το αφήγημα θέλει στα τέλη του 1944 με αρχές του 1945 ένα θωρακισμένο τρένο γεμάτο θησαυρούς από την τότε γερμανική πόλη Μπρεσλάου (τώρα Βρότσλαβ στην Πολωνία) να κατευθύνεται σε μια σήραγγα στην πλαγιά ενός λόφου κοντά σε ένα μεσαιωνικό κάστρο κοντά στο Wałbrzych καθώς πλησίαζε ο Κόκκινος Στρατός και οι Σύμμαχοι πραγματοποιούσαν αεροπορικές επιδρομές τις τελευταίες ημέρες του πολέμου. Αλλά δεν έφτασε ποτέ στον τελικό προορισμό του, το Βάλντενμπουργκ (σημερινό Βάλμπριχ).

Οι εκδοχές διίστανται ως προς το τι μπορεί να συνέβη στο «τρένο του χρυσού των Ναζί», που μπορεί όπως λέγεται να περιέχει έως και 300 τόνους χρυσού, κοσμήματα και όπλα, καθώς και πολύτιμα έργα τέχνης, και χάθηκε όταν οι Ναζί διέφυγαν από τον Κόκκινο Στρατό της Ρωσίας.

Κάποιοι λένε ότι θάφτηκε σε ανθρακωρυχείο, ενώ άλλοι ισχυρίζονται ότι μεταφέρθηκε σε ένα υπόγειο δίκτυο σηράγγων που έχτιζαν οι Γερμανοί εκείνη την εποχή κάτω και γύρω από το κάστρο Książ κοντά στο Walbrzych.

Ωστόσο, δεν υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι το τρένο υπήρχε καν, πόσο μάλλον ότι ήταν κάπου κρυμμένο.

Οι κυνηγοί θησαυρών έψαχναν για το τρένο από το τέλος του πολέμου, όπως και ο πολωνικός στρατός κατά την κομμουνιστική εποχή, αλλά δεν βρέθηκε ποτέ.

Το 2015, οι πολωνικές αρχές ανακοίνωσαν την ανακάλυψη ενός χρυσού τρένου των Ναζί θαμμένου σε βάθος 8 έως 9 μέτρων μεταξύ Wałbrzych και Wrocław στην Πολωνία.

Η υποτιθέμενη ανακάλυψη έγινε από τους ο Πιοτρ Κόπερ και ο Αντρέας Ρίχτερ, οι οποίοι βασιζόμενοι σε μία ομολογία ενός ετοιμοθάνατου, ξεκίνησαν την αναζήτηση με μία αμφιλεγόμενη μέθοδο.

Υποστήριξαν ότι βρήκαν το τρένο συνολικού μήκους 98 μέτρων, τα οποία πίστευαν ότι μετέφεραν όπλα και πυρομαχικά για τη ναζιστική πολεμική μηχανή.

Οι πολωνικές αρχές απέκλεισαν την περιοχή και ανέπτυξαν αστυνομία και πρόσθετους φρουρούς για να αποτρέψουν την πρόσβαση στον στρατό των κυνηγών θησαυρών που είχαν φτάσει οπλισμένοι με εξοπλισμό ανίχνευσης.

Παρά το γεγονός ότι μια ανεξάρτητη μελέτη από το Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας AGH της Κρακοβίας δεν βρήκε στοιχεία για το τρένο (που υποστηρίχθηκε περαιτέρω από ειδικούς ορυχείων από την Ακαδημία Μεταλλείων της Κρακοβίας), οι ανασκαφές του χώρου συνεχίστηκαν το 2016.

Μέχρι τον Αύγουστο του ίδιου έτους, η έρευνα εγκαταλείφθηκε και ο Πιοτρ Κόπερ και ο Αντρέας Ρίχτερ αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι είχαν ανακαλύψει «ούτε τρένο, ούτε τούνελ».

 

Εξήγησαν στους δημοσιογράφους ότι η εικόνα του τρένου που ερμήνευσαν από το ραντάρ διείσδυσης εδάφους ήταν στην πραγματικότητα ένας φυσικός σχηματισμός βράχου που δημιουργήθηκε από υπόγειο πάγο.

Η καταστροφική αναζήτηση όμως έφερε οφέλη στην περιοχή, που είδε τον τουρισμό της να αυξάνεται και τη φήμη της να εξαπλώνεται, έχοντας ήδη εξαργυρώσει τον «χαμένο θησαυρό».

Μετά από μία δεκαετία σιωπής, ο θρύλος αναβίωσε

Μια ομάδα κυνηγών θησαυρών που αυτοαποκαλούνται Golden Train 2025 ανακοίνωσαν ότι έπεσαν πάνω στα ίχνη τριών βαγονιών εμπορευμάτων που θα μπορούσαν να είναι μέρος του άφαντου χρυσού τρένου των Ναζί.

Η ομάδα ισχυρίστηκε ότι εντόπισε αυτά τα βαγόνια μέσα σε μια σήραγγα που εκτείνεται προς το κάστρο Książ στην Κάτω Σιλεσία, κοντά στο Wałbrzych.

Η ομάδα είναι πεπεισμένη ότι βρήκε τα ίχνη του χρυσού τρένου, που φέρεται να περιέχει έως και δώδεκα βαγόνια, χάρη σε λεπτομερείς ακτινοαισθητικές αναλύσεις και μαρτυρίες αυτοπτών μαρτύρων από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Η ραδιαισθησία, μια ψευδοεπιστήμη που ασχολείται με την υποτιθέμενη ακτινοβολία και την ανίχνευση αντικειμένων χρησιμοποιώντας ράβδο ή εκκρεμές, είναι κεντρική στην αναζήτησή τους.

Η σήραγγα που φέρεται να ανακάλυψαν λέγεται ότι είναι κλειστή με χαλύβδινη πύλη. Μέσα, πιστεύουν, βρίσκονται τα τρία βαγόνια που μπορεί να περιέχουν θησαυρούς.

Στην ομάδα χορηγήθηκε άδεια για το πρώτο στάδιο των εργασιών, επιτρέποντάς τους να ψάξουν με ανιχνευτές μετάλλων. Υπέβαλαν αίτηση για άδειες για τη διεξαγωγή περαιτέρω έρευνας και σχεδίασαν διάφορα στάδια εργασιών στο δάσος κοντά στο Wałbrzych. Άμεσος στόχος τους είναι να αποδείξουν ότι η σήραγγα και τα βαγόνια βρίσκονται στο υποδεικνυόμενο σημείο.

Tα αποτελέσματα αυτής της έρευνας παραμένουν ασαφή.

Το κεχριμπαρένιο δωμάτιο στο «χρυσό τρένο» – Θρύλος μέσα στον θρύλο

Τα νέα για το Χρυσό Τρένο ακολουθούνται από πολλές εικασίες για το τι μπορεί να υπάρχει στα παλιά βαγόνια. Σε δημοφιλείς πλατφόρμες, οι χρήστες γράφουν για το «κεχριμπαρένιο δωμάτιο». Είναι μια χαμένη διακόσμηση της αίθουσας, που δημιουργήθηκε στη Γερμανία με εντολή του Φρειδερίκου Γουλιέλμου Α’. Για τη δημιουργία του έργου χρησιμοποιήθηκαν πολλοί τόνοι κεχριμπαριού μεγάλης αξίας. Στις αρχές του πρώτου μισού του δέκατου όγδοου αιώνα, ο βασιλιάς της Πρωσίας έδωσε την αίθουσα ως δώρο στον Τσάρο Πέτρο Α’ τον Μέγα. Κατέληξε στο παλάτι Yekaterina στο Tsarskoe Selo (κοντά στην Αγία Πετρούπολη). Ωστόσο, λεηλατήθηκε το 1941 από τους Γερμανούς και αποθηκεύτηκε στο Königsberg. Τέσσερα χρόνια αργότερα, με την προέλαση του Κόκκινου Στρατού, οι Ναζί αφαίρεσαν το έργο και έκτοτε η τύχη του αγνοείται.

Το 2003, κατασκευάστηκε ένα αντίγραφο της διακόσμησης – βρίσκεται στο Tsarskoe Selo. Κόστισε 11,35 εκατομμύρια δολάρια και κατά την πρώτη, παρουσίαση του «όγδοου θαύματος του κόσμου» (όπως ονομάζεται), ήταν παρόντες ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και ο ηγέτης των Ηνωμένων Πολιτειών – Τζορτζ Μπους.