Χθεσινό άρθρο του Guardian που υπογράφει ο δημοσιογράφος Alexander Clapp αναφέρεται αναλυτικά το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ και στις αντιδράσεις που έχει προκαλέσει στην Ελλάδα.
Όπως αναφέρεται, η υπόθεση, που αποκαλύφθηκε από την έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, αφορά μαζικές απάτες σε δηλώσεις καλλιεργειών και ζωικού κεφαλαίου, με δισεκατομμύρια ευρώ να κατευθύνονται σε ανύπαρκτη παραγωγή.
Ωστόσο, όπως τονίζει ο αρθρογράφος, το ζήτημα δεν περιορίζεται μόνο στην κατασπατάληση ευρωπαϊκών πόρων. Το σκάνδαλο αναδεικνύει κυρίως τη δυσλειτουργία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα και την απουσία πραγματικής λογοδοσίας.
Ο Clapp συνδέει ευθέως την υπόθεση με προηγούμενες κρίσεις διακυβέρνησης: τις αποκαλύψεις για παρακολουθήσεις το 2022, που οδήγησαν στην παραίτηση του ανιψιού του πρωθυπουργού από τη θέση του γενικού γραμματέα, και το σιδηροδρομικό δυστύχημα του 2023 με τους 57 νεκρούς, για το οποίο παραιτήθηκε ο υπουργός Μεταφορών, μόνο για να επιστρέψει λίγο αργότερα στο κοινοβούλιο.
Αυτές οι υποθέσεις, γράφει ο Guardian, αποτυπώνουν ένα μοτίβο: τα σκάνδαλα αντιμετωπίζονται σαν επικοινωνιακές «σκόνες» που με τον καιρό κατακάθονται, ενώ οι πολιτικοί επιστρέφουν στη δημόσια ζωή χωρίς συνέπειες. Έτσι, το πρόβλημα δεν είναι μεμονωμένα περιστατικά διαφθοράς, αλλά ένα πολιτικό σύστημα που αναπαράγει ατιμωρησία και ανακυκλώνει στελέχη παρά τις ευθύνες τους.
Παρά τις διακηρύξεις του Κυριάκου Μητσοτάκη για μια «νέα Ελλάδα» που αφήνει πίσω τις παθογένειες του παρελθόντος, σημειώνει ο Clapp, η πραγματικότητα δείχνει το αντίθετο: οι πολίτες συνεχίζουν να επωμίζονται το κόστος, είτε με πρόστιμα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ που θα καλυφθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό, είτε με τη διαρκή διάψευση των προσδοκιών για διαφάνεια και αποτελεσματική διακυβέρνηση.
Το άρθρο καταλήγει ότι το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι απλώς μια ακόμη οικονομική υπόθεση, αλλά μέρος μιας ευρύτερης εικόνας: η Ελλάδα προβάλλεται ως χώρα ανάπτυξης και επενδύσεων, όμως για την κοινωνία παραμένει ένας τόπος όπου η διαφθορά και η ατιμωρησία εξακολουθούν να υπονομεύουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς και τη δημοκρατία.
