HomeΑΠΟΨΗ (Page 34)

ΑΠΟΨΗ

Του Bill Frezza… Ναι, η δημοκρατία μπορεί να σωθεί από τον εαυτό της.

Τα δείγματα της παρακμάζουσας δημοκρατίας των παροχών είναι παντού αυτές τις μέρες –από το τρανό παράδειγμα της Ελλάδας μέχρι και το χρεοκοπημένο Πόρτο Ρίκο.

Ελλείμματα στις εξωτερικές δαπάνες, ολέθριες νομισματικές πολιτικές, υπερδιογκωμένοι μισθοί δημοσίων υπαλλήλων, επιδόματα που καταπνίγουν κάθε πρωτοβουλία, φορολογία που οδηγεί σε κατασχέσεις, μη χρηματοδοτημένες παροχές, ανειλικρινείς απολογίες της κυβέρνησης, επιχειρήσεις που χρηματοδοτούνται από συμφωνίες με το κράτος και κανονισμοί που σκοτώνουν τις θέσεις εργασίας έχουν πλήξει τις περισσότερες δημοκρατίες στη Δύση σε ένα βαθύ τέλμα που δημιουργήθηκε από τους ίδιους τους εκλογείς, για το οποίο ο καθένας ψάχνει απεγνωσμένα μια θεραπεία.

Τι είναι αυτό που κάνει τους επιτυχημένους επιχειρηματίες «ανθεκτικούς» και δυνατούς να ανταποκρίνονται σε οτιδήποτε βρεθεί στο δρόμο τους; Πολλά άρθρα κάνουν λόγο για τα κρίσιμα χαρακτηριστικά ψυχικής αντοχής που πρέπει να διαθέτει κάποιος, όπως για παράδειγμα επιμονή, αισιοδοξία και

«Έφτασε η ώρα για να λήξει η ελληνική τραγωδία του χρέους», είναι ο τίτλος του σημερινού κύριου άρθρου της εφημερίδας New York Times, ενώ υπογραμμίζει πως «έφτασε η ώρα να βγούμε από τον φαύλο κύκλο και να αντιμετωπίσουμε την πραγματικότητα:

Κατά τα τελευταία 20 χρόνια, η τεχνολογία που χρησιμοποιείται για την ανάλυση του φθαρμένου γενετικού υλικού των αρχαίων λειψάνων έχει προχωρήσει δραματικά. Ως αποτέλεσμα, οι ερευνητές σε μια νέα μελέτη μπόρεσαν να χαρτογραφήσουν τους γενοτύπους 51 ανθρώπων που έζησαν στην

Του Πέτρου Δούκα Πολλοί δεν έχουν αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γλυκαθεί από την εξουσία και σιγά-σιγά "αστικοποιείται"! Ναι αστικοποιείται χωρίς και οι ίδιοι οι Συριζαίοι να αντιλαμβάνονται το πως! Αυτά που κάνουν και λένε δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που

Η Τουρκία διαμορφώνει ένα σκηνικό κρίσης στην περιοχή του Αιγαίου. Δεν είναι μόνο η σοβαρή πρόκληση μέσω του ΟΗΕ, αλλά και οι συνεχείς στρατιωτικές κινήσεις που δείχνουν ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να τραβήξει το σχοινί επικίνδυνα μέχρι το σημείο

Του Andrew Brady… Πολλά άτομα, ειδικά αυτήν την εποχή, είναι υπέρμαχοι του κατώτατου μισθού. Κάποιοι υπερασπίζονται ακόμα και την αύξησή του. Ο κατώτατος μισθός είναι ο ελάχιστος περιορισμός που τίθεται ως προς τα χρήματα στα οποία ένας εργαζόμενος επιτρέπεται να πωλεί τον μόχθο του στον εργοδότη. Άλλος ένας, πιο απλός, ορισμός είναι το ελάχιστο καθορισμένο χρηματικό ποσό στο οποίο κάποιος μπορεί να δουλέψει για κάποιον άλλο. Ο κατώτατος μισθός θεσπίστηκε από την κυβέρνηση σε μια προσπάθεια να αυξήσει τα ημερομίσθια και, καλώς εχόντων των πραγμάτων, να αυξηθεί και η συνολική ζήτηση στην οικονομία. Η συνολική ζήτηση είναι η συνολική ποσότητα αγαθών ή υπηρεσιών που ζητούνται (και μπορούν να αγοραστούν) σε μια οικονομία. Σύμφωνα με τη λογική του κατώτατου μισθού, αν αυξήσετε τον βασικό μισθό, όλοι θα κερδίσουν περισσότερα χρήματα. Αυτή η πίστη δεν είναι χωρίς έρεισμα –η συλλογιστική αυτή έχει στέρεες βάσεις. Εν τούτοις, όταν εξετάζεται από την πραγματικότητα μιας προχωρημένης οικονομικής αντίληψης, τότε απλά δεν βγάζει νόημα.

Του Κωνσταντίνου Βέργου* Όταν πριν ένα μήνα άρχισε να ξετυλίγεται το γαϊτανάκι των Panama Papers, η πρώτη εντύπωση ήταν ότι επρόκειτο μία από τις κινήσεις αντιπερισπασμού των ΗΠΑ για να μαζέψουν την παγκόσμια ρευστότητα στην κορυφαία αυτή, και πιο ανεπτυγμένη, χώρα

Του Ανδρέα Ζαμπούκα Θεωρώ πως όποιος συνεχίζει, μετά το 1989, να αυτοπροσδιορίζεται ως  Αριστερός είναι ή επιδέξια αφελής ή αδέξια πονηρός. Προφανώς, δεν αρνούμαι  το παρελθόν κανενός  ανθρώπου που η ιδιοσυγκρασία και το ταμπεραμέντο του τον έκαναν να πιστέψει στην ουτοπία.

Το παράρτημα του ATLANTIC COUNCIL για τη Μέση Ανατολή Rafik Hariri Center for the Middle East, το οποίο διοικείται από πρώην στελέχη του Λευκού Οίκου και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δημοσιίευσε δεκαπεντασέλιδη έκθεση με τίτλο «το μαρτύριο της Τουρκίας στη Συρία».

Γράφει ο Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης… Διαβάζοντας πολύ προσεκτικά ολόκληρη τη συμφωνία στο Eurogroup είχα περισσότερο την αίσθηση, ότι διαβάζω μια συνθήκη παράδοσης ηττημένου στρατού ή ηττημένης χώρας παρά μια συμφωνία ισότιμων εταίρων ή απλώς συμβαλλόμενων.

Τίποτε από τα παραπάνω δεν είναι υπερβολικό. Γιατί επιστράτευσα δύο οπτικές γωνίες. Μία του καθημερινού Έλληνα πολίτη πάνω από πιστεύω και ιδεολογίες και μία του αριστερού πολίτη, που βλέπει τα πράγματα μέσα από τις εξαγγελίες και την πορεία του Αλέξη και του ΣΥΡΙΖΑ, πριν και μετά την κατάκτηση της εξουσίας.

Τι πραγματικά συμφώνησε η κυβέρνηση στο Eurogroup; Τι σημαίνει για την τσέπη και την ποιότητα της ζωής των Ελλήνων η συμφωνία; Για πόσα χρόνια; Με ποια πολιτική;

Οι οικολόγοι έχουν ξεκινήσει μια παγκόσμια εκστρατεία που καλεί το κοινό να τους βοηθήσει να αντιμετωπίσουν το παράνομο εμπόριο άγριας ζωής. Έχουν σχεδιάσει μια εφαρμογή για κινητά που επιτρέπει στους ανθρώπους να υποβάλλουν εικόνες και δεδομένα από ύποπτα αντικείμενα προς πώληση,

Του Ανδρέα Ζαμπούκα Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ ήδη αποτελεί αντικείμενο μελέτης σε τμήματα πολιτικών επιστημών. Η Νομική Σχολή του Χάρβαρντ κατέταξε την ομάδα Τσίπρα στην πρώτη θέση της λίστας για την χειρότερη διαπραγμάτευση του 2015! Ακολουθούν από  ό τι ξέρω και άλλα

Του Κώστα Στούπα  1) Ανάπτυξη. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρεις, Ευκλείδη; Στην κυβέρνηση ελπίζουν πως η υπογραφή της συμφωνίας με τους δανειστές θα απελευθερώσει ρευστότητα της ΕΚΤ προς τις τράπεζες και πως αυτό είναι ικανό να αντιστρέψει το κλίμα στην

Του Κωνσταντίνου Βέργου*… Πριν 3 χρόνια, στις 7 Ιουλίου 2013, ξεκίνησε η διαπραγμάτευση, κάτω από απόλυτη μυστικότητα, μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΗΠΑ για τη δημιουργία μιας συμφωνίας που είχε το όνομα ΤΤΙΡ (Transatlantic Trade and Investment Partnership, δηλαδή Υπερατλαντική Εταιρική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων). Κανένας τότε δεν θα φαντάζονταν ότι η συμφωνία αυτή αποτελεί την μεγαλύτερη απειλή, όλων των εποχών, για τα θεμέλια της Αστικής Δημοκρατίας στην οποία ζούμε. Το χειρότερο, ελάχιστοι γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται.

Γιωργος Παπαδοπουλος Τετραδης Για να καταλάβει κανείς ακριβώς τι συζητήθηκε, τι συμφωνήθηκε στο χτεσινό Eurogroup και τι θα εφαρμοστεί από δω και πέρα πρέπει απαραιτήτως να επικεντρωθεί σε μια φράση του πρωθυπουργού, στη Βουλή, που σηματοδοτεί ένα τέλος σ αυτό που