O Θεόφιλος Σεχίδης τον Μάιο του 1996 σκότωσε τον 55χρονο πατέρα του Δημήτρη, τη 48χρονη μητέρα του Μαρία, την 27χρονη αδελφή του Ερμιόνη, την 75χρονη γιαγιά του Ερμιόνη Καλαμάρα και τον 58χρονο θείο του, αδελφό του πατέρα του, Βασίλη Σεχίδη.
Αυτή την πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα και το λαό η κυβέρνηση «σφυρίζει» αδιάφορα και φαίνεται να τα έχει χαμένα. Τα κυβερνητικά, κοινοβουλευτικά και κομματικά στελέχη περιφέρονται στα διάφορα πάνελ φέρονται σαν να μην έχουν μεσολαβήσει τα γεγονότα των τελευταίων τριάντα ημερών.
Εκφράζουν την συμπάθεια τους στο λαό γιατί θα υποστεί και πάλι δυσβάστακτα μέτρα, ως να είναι απλοί σχολιαστές των πολιτικών πραγμάτων της χώρας. Εδώ κάποιος πρέπει να υπενθυμίσει στην κυβέρνηση ότι ο ρόλος της δεν είναι δημοσιογραφικός, ούτε του ρεπόρτερ, πολύ δε περισσότερο του σκηνοθέτη λατινοαμερικανικής σαπουνόπερας με θέμα την διαπάλη που έχουν οι διάφορες παρέες στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Πρωταθλητές Ευρώπης τα πιτσιρίκια του ελληνικού μπάσκετ. Σε έναν συγκλονιστικό(sic) τελικό κατάφεραν και ανέτρεψαν δύο φορές διψήφια εις βάρος τους διαφορά και βρέθηκαν με το χρυσό στο στήθος. Όσοι είδατε τον αγώνα χθες βράδυ ξέρετε τι λέμε. Όσοι όχι δεν
Η χρεωκοπία της Ελλάδας και η έλευση του μηχανισμού της Τρόϊκας οδήγησαν αναγκαστικά σε αποκάλυψη πληθώρας στατιστικών στοιχείων σχετικά με το εύρος,την δομή και την ποιότητα του δημόσιου τομέα. Σήμερα διαθέτουμε πληρέστερη εικόνα, και επομένως μπορούμε να εξαγάγουμε ασφαλέστερα συμπεράσματα. Ένα
Ο δυναμισμός και η αποφασιστικότητα του Ελληνικού στοιχείου στη διασπορά προκαλεί συγκίνηση και δίνει ελπίδα στη μητέρα πατρίδα ότι η φλόγα που ονομάζεται «Ελληνισμός» δεν σβήνει και θα ξαναπάρει τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται για «Να σηκώσουμε όλοι μαζί ξανά την
Βρίθει το πολιτικό και κοινωνικό τοπίο από αυτόκλητους λαϊκούς και εθνικούς σωτήρες οι οποίοι στην ολοφάνερη αγωνία τους για πολιτική επιβίωση και πολιτική ανάδειξη δεν διστάζουν να οικειοποιηθούν σύμβολα, χρώματα, λέξεις, ιδεολογίες, σημαίες, έννοιες, συναισθήματα και να τα απαλλοτριώνουν προς όφελος τους αφού τα διαστρεβλώσουν.
Αυτού του τύπου τα πολιτικά πρόσωπα και πολιτικές ομάδες απαντώνται σε όλα τα πολιτικά κόμματα.
Κυρίως όμως στα κόμματα εξουσίας και ακόμη περισσότερο στο εκάστοτε κυβερνών κόμμα.
Η πολιτική ορισμένων αριστερών δυνάμεων να θεωρούν ότι η επιστροφή στην δραχμή αποτελεί αριστερή πολιτική, που θα επιτρέψει την ανάπτυξη της χώρας, που μπλοκάρεται στα πλαίσια της ΕΕ, αποτελεί ένα μισαρό ιδεολόγημα, οι ρίζες του οποίου αφετηριάζονται στην πολιτική της ψωροκώσταινας, που με συνέπεια υπηρετούν τα πιο καθυστερημένα ιδεολογικά και πολιτικά τμήματα αυτής της αριστεράς.
Η επιστροφή στην δραχμή θα σημάνει την άμεση οικονομική κυριαρχία των πλέον διεφθαρμένων στρωμάτων της οικονομικής ολιγαρχίας, τα οποία κερδοσκοπούν παρασιτικά, τα οποία θα αξιοποιήσουν τα αφορολόγητα δις ΕΥΡΩ, τα οποία λιμνάζουν στις Τράπεζες του εξωτερικού, για μία ανεμπόδιστη οικονομική επικράτηση και κυριαρχία στην απομονωμένη πλέον Ελλάδα.
Χθες πήγαμε για μπάνιο. Είχαμε να πάμε πολλές μέρες, λόγω των γεγονότων. Δεν είχαμε και λεφτά για να πάμε. Το λιγότερο που χρειάζεται μια οικογένεια για μια μικρή εκδρομή, είναι ένα πενηντάρικο. Ένα πενηντάρικο με τις τράπεζες κλειστές δεν είναι εύκολο πράγμα. Ασχέτως αν
Οι αποκαλύψεις του Plan B Βαρουφάκη επιβεβαιώνουν αυτό που πολλοί υποψιάζονταν για ορισμένους μαρξιστές οικονομολόγους του είδους. Οταν φτάνει η ώρα της πραγματικότητας, οι κυβερνητικές τους προτάσεις έχουν μεγαλύτερη συγγένεια με τον Γκράουτσο Μαρξ από ό,τι με τον Καρλ Μαρξ.
Πάνω από μια ώρα στο "Κόκκινο" ο πρωθυπουργός, έλεγε συνεχώς εγώ το ένα, εγώ το άλλο, βγάζοντας από πάνω του κάθε ενοχή που τον συνοδεύει. Ακούσαμε το άσπρο να γίνεται μαύρο και ο
Ο Ιούλιος είναι ο μήνας εκείνος που επιλέγει πάντα να αποχωρήσει εντυπωσιακά. Με το «Μπλε Φεγγάρι». Την εντυπωσιακότερη ίσως, άντε και την αυγουστιάτικη για κάποιους, πανσέληνο του χρόνου. Ο Ιούλιος όμως είναι και ένας μήνας κατά τον οποίο μνημονεύονται σπουδαίοι Ιστορικοί
"Να μη βγεις μ' αυτό τον καύσωνα έξω" με συμβούλεψε η γυναίκα μου. "Άσε, τώρα. Καύσωνας, λέει, 40 βαθμοί. Και λοιπόν; Καλοκαίρι, είναι και σκάει ο τζίτζικας. Να κάτσω μέσα να κάνω τι; Άσε που έχει και ο Γιώργος τα γενέθλιά
Όσο περιμένουμε σωτήρες να τους αναθέσουμε να βρουν λύση για το αν θα έχουν φαί αύριο τα παιδιά μας, ή σύνταξη οι γονείς μας, είμαστε άξιοι της τύχης μας. Αυτή είναι δική μας δουλειά και κάποτε πρέπει να σηκωθούμε από τον
Καταδικάζουμε τον φόνο του Cecil και ζητάμε να εκδοθεί ο οδοντίατρος Γουόλτερ Πάλμερ από την Μινεσότα Η.Π.Α. στις αρχές της Ζιμπαμπουε. Όπως δείχνουν τα στοιχεία, ο Πάλμερ, μαζί με τους ντόπιους επαγγελματίες κυνηγούς που είχε προσλάβει και οι οποίοι έχουν ήδη συλληφθεί
Κάπου άκουσα ότι το Εθνικό μας Θέατρο παρουσιάζει το έργο "Του Κουτρούλη ο γάμος". Αυτό θα πει συνοδοιπορία με τα τεκταινόμενα! Έτσι και αποφασίσει η δεύτερη σκηνή να παίξει τη "Βαβυλωνία", θα δέσει το γλυκό! Που να πάω, αγαπητοί, και να μην
"Το κακό με όλους μας είναι ότι "απολαύσαμε" το μύθο και τα στερεότυπα της μεταπολίτευσης, λιθοβολούμε τα "πεπραγμένα" της και νοσταλγούμε τα "κεκτημένα" της, απαιτώντας πάραυτα τον "εξοβελισμό" της και τη "νεκρανάστασή" της
Και γιατί δεν τους χαρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας; Στο κάτω-κάτω, ένα συνονθύλευμα τάσεων ήταν, μια ευκαιριακή πλειοψηφία απέσπασε, ουδέποτε έπεισε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει ενιαίο σύνολο.
Δεν ήταν, ας πούμε, η ΝΔ του Κων. Καραμανλή, που εκμεταλλεύθηκε τη συγκυρία, βασίστηκε στο όνομα του ιδρυτή και μάλιστα είχε για σήμα τη φωτογραφία του!
Εδώ και πολύ καιρό βομβαρδιζόμαστε περί εθνικού νομίσματος και επιστροφής σ αυτό εν είδη πατριωτικής και οικονομικής πανάκειας.
Κατ αρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι ο ορος «εθνικό νόμισμα» δεν υπάρχει στην νομολογία και ως εκ τούτου δεν υφίσταται τυπικά και ουσιαστικά
Για αυτό λοιπόν για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, ο ορος «εθνικό» νόμισμα τουλάχιστον όπως τίθεται είναι πολιτικός και προπαγανδιστικός και εξυπηρετεί απώτερους σκοπούς.
Απαραίτητο είναι να επικρατήσει ένας πολιτικός ρεαλισμός. Όλοι αυτοί οι "πολιτικά ενδιάμεσοι", με την "ιδεολογική πλαστικότητα", ώστε να "χωρούν" σε κάθε νέο κίνημα διατήρησης του βολέματος, μέσα στην συριζανελική ετερόκλητη συμμαχία βρήκαν τους εκπροσώπους που τους ταιριάζουν. Θα αντιδράσουν μόνο όταν
Ούτε η Μαρία Ρεζάν δεν έπαιρνε δίωρες συνεντεύξεις! Φάνηκε, όμως, ότι δεν μπορεί, ασφαλώς, να ξεφύγει ο πρωθυπουργός εύκολα από τη συνήθεια της Αριστεράς «να μιλάει πολύ και επί παντός». Θέλει δρόμο ακόμη για να περάσει στη όχθη του «λίγα λόγια και δουλειά πολλή». Μακάρι να μην αργήσει…
Αυτή τη φορά, απαντούσε σε ερωτήσεις. Όχι και πολύ δύσκολες, λέω εγώ τώρα.
