Το παιχνίδι απαιτεί γερά νευρά για τα επιτελεία των πολιτικών που έχουν κεντρικό η ηγεμονικό ρόλο στα πλαίσια των επί του παρόντος υπαρχόντων κομμάτων.
Η πολιτική ρευστότητα, απότοκο του τρίτου φαρμακερού μνημονίου σε μια πενταετία, οδηγεί σε δύσκολες τακτικές επιλογές τα πολιτικά επιτελεία.
Οι σημερινοί έμποροι των ονείρων, εκμεταλλεύτηκαν το λαϊκό πόθο για μια ζωή με το κεφάλι ψηλά, μια ζωή ολόκληρη και όχι με το κομμάτι.
Σε μια πορεία στο άγνωστο χωρίς χάρτη και μπούσουλα, βούλιαξαν τις ζωές μας, τσαλαπάτησαν την εμπιστοσύνη μας, εκμεταλλεύτηκαν την ανοχή μας, επέπλευσαν πιασμένοι στην αντοχή μας, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους ιδιοτελείς σκοπούς τους.
Προφανώς ζούμε σε ένα τεράστιο κινηματογραφικό σετ. Ή είμαστε θεατές ενός αντίστοιχου έργου. Άλλη εξήγηση που να μπορεί να διαθέτει μέσα της μια κάποια λογική δεν φαίνεται να υπάρχει. Τουλάχιστον κάποτε στο πόπολο πρόσφεραν άρτο και θεάματα. Τώρα μόνο θεάματα και
Είναι η Κίρκη της εξουσίας που μετατρέπει τους σφόδρα αντιμνημονιακους, σε σούπερ μνημονιακους. Όταν η ανευθυνότητα συγκρούεται με την υπευθυνότητα, νικήτρια είναι ή πρώτη. Γιομίσαμε υπερηφανεια. Γλυτώσαμε τα 5 ευρώ που θα πληρώναμε εάν πηγαίναμε σε κάποιο νοσοκομείο. Ουάου τι περηφάνεια ειναι
Δια του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου η περί τον κ Τσιπρα ηγετική ομάδα του ΣυΡιΖα διαμηνύει, ότι «όσοι επιλέγουν να είναι υποψήφιοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, διατηρώντας τις προσωπικές τους απόψεις, είναι εύλογο και αναγκαίο να υπηρετούν το πολιτικό σχέδιο, για την έξοδο της χώρας στην ανάπτυξη μέσα στο πλαίσιο της Ευρωζώνης».
Προφανώς υπονοεί την ηγεσία της «πλατφόρμας» και την περί αυτήν βουλευτές.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους αντιδρώντες δεν είναι δα και τόσο «ανυποχώρητοι» ώστε να μην υποκύψουν.
Το θέαμα είναι απελπιστικό. Η εξαθλίωση και η ανυπαρξία του ελληνικού κράτους, στο αποκορύφωμα.
Γεμάτο κάθε πάρκο, κάθε παρτέρι, κάθε πλατεία, από ταλαίπωρους, αγριεμένους, πεινασμένους, ρυπαρούς και αλαφιασμένους ανθρώπους, που στέκονται “στην τσίτα”, σαν τους αθλητές στην αφετηρία.
“Δεν θέλουμε να μείνουμε στην Ελλάδα, θέλουμε να πάμε στην Ευρώπη” λένε στα μαρκούτσια των καναλιών. Δηλαδή, εμείς δεν είμαστε Ευρώπη; Μήπως δεν είμαστε αλλά ήμασταν;
Η Ελλάδα βρίσκεται στο έλεος μιας πρωτοφανούς εισβολής, μεγαλύτερης κι ακομα πιο επικίνδυνης απο οποίο μεταναστευτικό ρεύμα είχαμε αντιμετωπίσει τα τελευταία 25 χρονια. Το μεταναστευτικό ειναι μακράν το μεγαλύτερο προβλημα που η χωρα μας θα αντιμετωπίσει τα επόμενα 10-20 χρονια. Γιατι
Πώς να ισορροπήσεις άνθρωπε μέσα στην συστηματική αναπαραγωγή ψυχαναγκασμών στήν ανθρώπινη κοινωνία, όπου θύτες και θύματα είναι καταδικασμένοι σε ένα συνεχόμενο μαρτύριο. Υπάρχουν άνθρωποι που σκάνε από το φαγητό, άνθρωποι που δε θέλουν το φαγητό, κι εκατομμύρια που πεθαίνουν πεινασμένοι. Καί πάνω
Πρωτόγνωρα πράγματα συμβαίνουν στο πολιτικό σκηνικό της χώρας. Τα λεγόμενα «μνημονιακά» κόμματα, συμπεριλαμβανομένου πλέον και του ΣΥΡΙΖΑ, διαφωνούν μεν με το κείμενο της συμφωνίας στην οποία κατέληξε η κυβέρνηση με τους δανειστές, αλλά ταυτόχρονα την αποδέχονται. Η παράνοια στην αποθέωσή
Εξαντλούμαστε στο να προκαλούμε, κυρίως οι πολιτικοί, οι μεν τους δε, και επιπλέον φτάνουμε να θεωρούμε και αρκούντως "επαναστατικές" τις όποιες επικοινωνιακές θρησκευτικές παρελάσεις μας. Αφενός η αλλοιωση και διαστροφή της ιστορίας μας, αφετέρου η άγνωστη στους περισσότερους παράδοση της Εκκλησίας
Η μετακίνηση των πληθυσμών ανεκαθεν είχε τις ίδιες αίτιες: πόλεμος ή φτώχεια ή και τα δυο μαζί. Οι ανθρώπινες ομάδες που μετακινούνται από την Ασία κυρίως προς τα δυτικά δεν είναι αριθμοί, ή εν πάση περιπτώσει για τις πολιτισμένες και δημοκρατικές κοινωνίες δεν μπορεί να είναι αριθμοί. Είναι άνθρωποι με ονοματεπώνυμο με σκέψεις και όνειρα όπως ο κάθε ένας από εμάς.
Στην εποχή μας οι μετακινήσεις πληθυσμών που ταξιδεύουν δυτικά, παρότι υπαγορεύθηκαν από την ιδία γενεσιουργό αιτία (πόλεμος, φτώχεια) δεν ακολουθούν μόνο τον συλλογισμό της απομάκρυνσης από την αιτία, αλλά και του προορισμού.
Το δίλημμα μνημόνιο ή αντιμνημόνιο μόλις μας τέλειωσε οριστικά. Το τάχατες αντιμνημονιακό κίνημα πέθανε πλήρως απαξιωμένο, όμως αυτό κάθε άλλο παρά σημαίνει ότι τέλειωσε η περίοδος των ψευδαισθήσεων του ελληνικού λαού. Παραμένουν βεβαίως χαλαρά βουλευτές και πληρώνονται, αυτοί οι κάποιοι που σχεδίαζαν
Προπαγανδιστικοί λόγοι εντυπωσιασμού και δημιουργίας συμπαθειών για τους δήθεν μαχόμενους κυβερνώντες, που δεν ενδιαφέρονται για την τσέπη τους, αλλά για τα λαϊκά στρώματα, καθώς και η διασπορά ειδήσεων εντυπωσιασμού, αποπροσανατολίζουν τους πολίτες. Η μείζονα αντιπολίτευση ενώ έπρεπε να ενδυναμώσει τον λόγο
Με ρωτούν ορισμένοι φίλοι αν μπορώ να εκτιμήσω τις πολιτικές εξελίξεις στο προσεχές διάστημα. Μολονότι τα πράγματα είναι ρευστά κι αβέβαια, τους απαντώ: Εκτιμώ ότι μετά την θυελλώδη ψήφιση του Μνημονίου 3 τις πρώτες πρωινές ώρες της Παρασκευής και την
Όταν, χρόνια τώρα, φωνάζανε για το έγκλημα που διαπράττεται εις βάρος της χώρας με την βίαιη εισβολή που δέχεται από λαθραίους φυγάδες, μετανάστες, φυγόδικους, υπόπτους και άλλους ανεπιθύμητους στην Ευρώπη, ακούγαμε τα μύρια όσα. Από «Ακροδεξιοί», «Ρατσιστές» μέχρι και «Ξενόφοβοι» ήμασταν
Δεν χρειάζεται πολύ για να συνειδητοποιήσουμε συλλογικά ότι η πραγματικότητα μας άλλαξε αμετάκλητα, ότι βρεθήκαμε μπροστά σε μια διαφορετική ισορροπία πολιτικών και οικονομικών γεγονότων.
Είναι τόσο ραγδαίες οι εξελίξεις τόσο άμεσες οι ανάγκες και η πληθώρα των ερωτημάτων κα απαιτούν αποφάσεις. Αποφάσεις που θα μας καθορίσουν για μια ζωή.
Ο Λόρδος Όουεν εισήγαγε στον χώρο των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών και στις παρυφές της ψυχιατρικής ορολογίας, μία καινούρια περιγραφική οντότητα συμπεριφορών και «συμπτωμάτων» που την ονόμασε «Σύνδρομο της Ύβρεως», δανειζόμενος τον όρο από την αρχαία ελληνική γραμματεία, όπου η
Δεν έτυχε να γνωρίζω τον καλό και "ευαίσθητο" Βρετανό συνάδελφο, που έκανε hit με τον Έλληνα αστυνομικό που –όπως φαίνεται- "χαστουκίζει" έναν από τους επισκέπτες της Κω. Είμαι βέβαιος ότι βρέθηκε στο νησί για να κάνει ρεπορτάζ, σχετικά με την βίαιη
Οι ιδεοληψίες στην πολιτική είναι πολύ ανόητη αλλά κι επικίνδυνη πρακτική. Δυστυχώς η αριστερά διακατέχεται από πολλές ιδεοληψίες και γι αυτό δεν μπορεί συνήθως να εφαρμόσει ρεαλιστικές και κοινωνικά επωφελείς πολιτικές, οδηγώντας τις χώρες που έχει κυβερνήσει πάντα στην καταστροφή και τους λαούς στην εξαθλίωση (Σοβιετική Ένωση, Αλβανία, Κούβα, Βενεζουέλα, Βόρειος Κορέα, Ρουμανία κοκ). Αυτός είναι αλλοίμονο ο κανόνας όπου η κομμουνιστική αριστερά κατέλαβε την εξουσία.
Στην Ελλάδα, ο ιδεοληπτικός ΣΥΡΙΖΑ επέφερε διπλή ζημιά στην ήδη δοκιμαζόμενη και χειμαζόμενη ελληνική κοινωνία.
Η συμφωνία τώρα έκλεισε αμέσως, τόσους μήνες όμως από το Γενάρη πηγαινοέρχονταν χωρίς να μπορούν να προχωρήσουν έστω κάτι.
Ροκάνισαν επίτηδες το χρόνο με τα σούρτα φέρτα και τις εξυπνακίστηκες φιλοσοφίες περί σκληρής τάχα διαπραγμάτευσης, ενώ απεργάζονταν σχέδια περί δραχμής κι όταν είδαν τι έρχεται το γύρισαν.
Μερικοί παρέμειναν στις αμπελοφιλοσοφίες και διασπάστηκαν, ενώ οι άλλοι αγωνίζονται πως θα κοροϊδέψουν ακόμα μια φορά τους ψηφοφόρους, γι αυτο και οι φημολογούμενες εκλογές το Σεπτέμβρη.
