Ένα από τα επιτεύγματα της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας είναι η γενική κατοχύρωση του δικαιώματος στην ελεύθερη πληροφόρηση γεγονότων και απόψεων.
Είναι η πλέον διακριτή διαφορά ανάμεσα στα ανελεύθερες ολοκληρωτικές μορφές διακυβέρνησης με τις δημοκρατίες της δύσης.
Αυτό είναι κατάντημα, ολοκληρωτικό ξεχαρβάλωμα της κοινωνίας, του κράτους, του έθνους μας. Μας λένε τώρα ο άνθρωποι (ο πρώην πρωθυπουργός
Ο Αλέξης θέλει να βγει πρώτος και αυτοδύναμος για να εφαρμόσει την συμφωνία που ο ίδιος υπέγραψε. Αν δεν βγει πρώτος και αυτοδύναμος δεν θα συνεργαστεί με κάποιον και για να μας τιμωρήσει θα το γυρίσει και πάλι στο αντιμνημόνιο.
Ως λαός γεννήσαμε έναν Αίσωπο και κάναμε επιστήμη τη Μυθολογία. Είναι δυνατόν να μη μας αρέσουν τα παραμύθια; Τό παλτό πού ψωνίσαμε τήν περίοδο του Γεναρη, ούτε δανεικό στα Σούρμενα δέν τό θέλουν. Μετά από εφτα μήνες όπου νοιώσαμε "εθνικά υπερήφανοι"
Απ’ την απότομη πτώση του Χρηματιστηρίου της Σαγκάης στις αρχές του περασμένου Ιουλίου, οι ανησυχίες για την πορεία της κινεζικής οικονομίας διαρκώς εντείνονται. Η διαφαινόμενη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης του «κινεζικού τίγρη» στο 7% μετά από πολλά χρόνια διψήφιων ποσοστών
Η Ρωσία και η Κίνα κυριαρχούν στην αμυντική αγορά του Ιράν Η υπογραφή της συμφωνίας μεταξύ του Ιράν και της διεθνούς διαπραγματευτικής ομάδας σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης αναμένεται να επιφέρει και σημαντική ενίσχυση των πωλήσεων αμυντικού υλικού προς
Το βάρος και οι απαιτήσεις των περιστάσεων που οδηγήθηκε τεχνητά η χώρα ανέδειξαν και κατέδειξαν την μιζέρια και τον επαρχιωτισμό που διαπερνά την πολιτική μας ζωή και τον πολιτικό μας κόσμο.
Ξεπερασμένες αντιλήψεις και πολιτικές πρακτικές και μεθοδεύσεις μεταφέρονται από πολιτικές ηγεσίες προς το εκλογικό σώμα. Με τη σειρά του ο ψηφοφόρος τις επεξεργάζεται τις αφομοιώνει και επιστρέφει ανακυκλωμένα τα σκουπίδια που του σερβίρουν ως πολιτικά επιχειρήματα και η διαδικασία επαναλαμβάνεται αέναα σε μια διαρκή επικοινωνία πολιτικής σκουπιδολογίας περιτυλιγμένης εορταστικά με έννοιες και λέξεις που ούτε πολυ-καταλαβαίνουν ούτε και πολυ-πιστεύουν. (Ευρώπη, αντίσταση, δημοκρατία, ευρω, δραχμή, κλπ)
Το πρόβλημα δεν είναι οι όποιες κομματικές τους "διαφωνίες", αλλά οι πέραν παντός χαρακτηρισμού άνθρωποι στους οποίους ανατέθηκε η διακυβέρνηση. Ένα συνονθύλευμα από ανεπάγγελτους, ανεύθυνους αλαζόνες με εκ γενετής "ηθικό πλεονέκτημα", αναπαλαιωμένους γκαζοντενεκέδες των χειρότερων στιγμών της μεταπολίτευσης, απαξάπαντες θαμώνες των
Τα δεδομένα διακυβέρνησης είναι δεδομένα, προσδιορισμένα και συγκεκριμένα. Το διακύβευμα των εκλογών, το τρίτο μνημόνιο έχει υπογραφεί για για την επόμενη διετία.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση ερίζουν και παπαγαλίζουν επί της διαδικασίας, με την οποία οδηγούμαστε στις εκλογές. Αυτού του είδους οι αιτιάσεις αποτελούν και το πρώτο απογοητευτικό βήμα του “νεοσύστατου αριστερού” σχήματος.
“Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή. H ζωή είναι σύντομη, η τέχνη μακρόχρονη, η ευκαιρία φευγαλέα η πείρα απατηλή, η ορθή κρίση δύσκολη.”
Συνεχίζεται η σύγχυση που αφορά στην σχέση της δημοκρατίας με την οικονομία.
Με νέα οπτική φαίνεται πλέον καθαρά ότι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα κόμματα και πολίτες. Υπαγορευμένη και απότοκο της εμπειρίας που αποκτήσαμε από τις δράσεις του διμήνου (δημοψήφισμα, δανειακή συμφωνία, μέτρα,) τα αποτελέσματα τους δημιούργησαν και καθορίζουν την τρέχουσα πολιτική αντίληψη της
Προσπαθούν να απαλλαγούν από την αριστερίστικη αντίδραση στην ερχόμενη εφαρμογή του δικού τους μνημονίου,να πλανέψουν τον ψηφοφόρο,ώστε να αποσπάσουν ξανά την ψήφο του. Πριν τον καταιγισμό φόρων και την πλήρη κατάρρευση της οικιακής και εθνικής οικονομίας και ανεξαρτησίας. Η πλασματική καθυστέρηση των
Μας διέφυγε, αλλά αυτή είναι η ουσία των πραγμάτων: Τα ξημερώματα της 14ης Αυγούστου έκλεισε ο κύκλος της Μεταπολίτευσης. Η 3η Ελληνική Δημοκρατία εγκαινιάστηκε με μια ιστορική απόφαση του Κωνσταντίνου Καραμανλή: Η Ν.Δ. νομιμοποίησε το ΚΚΕ. Η Δεξιά αναγνώρισε την Αριστερά. Με την ψήφιση του Μνημονίου με τις ψήφους ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. η εποχή αυτή τελείωσε ανάποδα: Η Αριστερά νομιμοποίησε τη Δεξιά, νομοθετώντας τη φιλελεύθερη ιδεολογία της: ιδιωτικοποιήσεις, άνοιγμα αγορών, μείωση του κράτους. Θεωρώ ότι αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη. Η πρώτη κυβέρνηση της ενιαίας Αριστεράς ηττήθηκε στη διαπραγμάτευση με την Ευρώπη – ναι.
Η αλλαγή ρόλου ενός σημαντικού περιφερειακού παίκτη Η υπογραφή συμφωνίας για τους μηχανισμούς ελέγχου του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν αποτέλεσε γεγονός-σταθμό για την εξωτερική του πολιτική και την θέση του στην Μέση Ανατολή. Καταλυτικό ρόλο για την βαθμιαία επαναπροσέγγιση μεταξύ Ιράν
Μιλάνε για εθνικό νόμισμα. Για την ανασυγκρότηση της παραγωγικής βάσης. Για επιστροφή στην εθνική μας κυριαρχία. Για αυτοδιάθεση του κυρίαρχου λαού.
Για κλέφτες, αποικιοκράτες, που θέλουν να αφαιμάξουν τα νοικοκυριά. Για παράδοση της χώρας μας σε σφραγιδοκράτες Βαυαρούς και βάρβαρους. Για εθνοπροδότες σε εντεταλμένοι υπηρεσία…
Οι "Βεντέτες", Βαρουφάκης και οι συνοδοιπόροι (δήθεν ως χθες), βρήκαν την έρμη πατρίδα παιχνίδι για να περνούν την ώρα τους και να γεμίζουν την ανία τους (μαζί με την τσέπη τους). Το, ας πούμε, σχετικά διασκεδαστικό με την οικονομική κρίση, είναι
Σε μια άλλη ευρωπαϊκή χώρα ένας πολιτικός αρχηγός και πρωθυπουργός ταυτόχρονα που θα είχε εκλέγει όπως εξελεγη ο κ Τσιπρας δεν θα ήξερε που να κρυφτεί.
Σε εμάς το ποιο πιθανό είναι το κόμμα του κ Τσιπρα να είναι πρώτο στην προτίμηση των ψηφοφόρων στις επερχόμενες εκλογές.
Ερμηνείες υπάρχουν για την παράδοξη αποδοχή από τους πολίτες ψηφοφόρους αυτών των απαξιωτικων συμπεριφορών απέναντι τους.
Στους κινδύνους που κρύβει η προσφυγή στις κάλπες αναφέρεται το ινστιτούτο Stratfor παρομοιάζοντας την κατάσταση στην Ελλάδα με το μύθο του Σίσυφου. «Κάθε φορά που η Ελλάδα φαίνεται να φτάνει σε μια σχετική σταθερότητα, νέα γεγονότα απειλούν να αποσταθεροποιήσουν τη
Ένα απλό ερώτημα: Αν είσαστε εσείς ο Σόιμπλε, η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Ρέντσι, ο Ραχόι ή οποιοσδήποτε άλλος Ευρωπαίος ηγέτης και βλέπατε το μπάχαλο που συμβαίνει αυτή την ώρα στην Ελλάδα τί θα σκεφτόσασταν; Οι βασικές σκέψεις θα ήταν δυο: α)
