Μια ομάδα αρχαιολόγων έκανε μια μοναδική ανακάλυψη στην Πομπηία, σχεδόν 2.000 χρόνια μετά την καταστροφική έκρηξη του Βεζούβιου που εξαφάνισε την αρχαία πόλη. Στο επίκεντρο των ανασκαφών βρέθηκε ένα ημιτελές εργοτάξιο, παγωμένο στο χρόνο, το οποίο προσφέρει ανεκτίμητες πληροφορίες για τις τεχνικές κατασκευής των Ρωμαίων.
Το συγκεκριμένο κτίριο, που έμεινε ημιτελές λόγω της ηφαιστειακής καταστροφής, περιλάμβανε οικιακούς χώρους αλλά και ένα αρτοποιείο με φούρνους, λεκάνες πλύσης σιτηρών και αποθήκη. Κάποια δωμάτια διατηρούσαν ημιτελείς τοίχους, ενώ γύρω από τον χώρο υπήρχαν εργαλεία και σωροί από ξηρά υλικά, ακριβώς όπως τα είχαν αφήσει οι εργάτες πριν από την έκρηξη.
Ο καθηγητής Admir Masic, επικεφαλής της ομάδας, περιέγραψε τη στιγμή της ανακάλυψης ως «ταξίδι πίσω στο χρόνο», τονίζοντας τη συγκίνηση που ένιωσε βλέποντας τα απομεινάρια των αρχαίων κατασκευαστικών διαδικασιών. «Ένιωθες σαν να περπατούσες ανάμεσα σε Ρωμαίους εργάτες που μόλις είχαν αφήσει τα εργαλεία τους», δήλωσε:
Η ανακάλυψη προσφέρει ένα μοναδικό «στιγμιότυπο» της ρωμαϊκής οικοδομικής πρακτικής σε δράση, επισημαίνουν οι ειδικοί. Αντίθετα με τις ολοκληρωμένες κατασκευές που έχουν υποστεί αιώνες φθοράς και επισκευών, το ημιτελές εργοτάξιο αποτυπώνει τη διαδικασία ανέγερσης όπως ακριβώς συνέβαινε.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η αποκάλυψη της τεχνικής «θερμής ανάμειξης» που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι για την παραγωγή του ανθεκτικού σκυροδέματος. Ο συνδυασμός ασβέστη, νερού, ηφαιστειακού πετρώματος και τέφρας προκαλούσε χημική αντίδραση που επέτρεπε στο σκυρόδεμα να διατηρείται, γεμίζοντας ρωγμές και ενισχύοντας τη διάρκεια ζωής των κατασκευών.
Αυτή η μέθοδος έδωσε στους Ρωμαίους τη δυνατότητα να χτίσουν μνημεία και υποδομές που αντέχουν μέχρι σήμερα, όπως το Κολοσσαίο, το Πάνθεον, τα δημόσια λουτρά, τα υδραγωγεία και τις γέφυρες. Η μελέτη του ημιτελούς εργοταξίου αναμένεται να συμβάλει στη σχεδίαση σύγχρονων, ανθεκτικών και φιλικών προς το περιβάλλον τύπων σκυροδέματος, εμπνέοντας από τις αρχαίες τεχνικές μια νέα γενιά κατασκευαστικών πρακτικών.
