Αλλαγές ναι, αλλά από ποιούς;…

Εκείνο που φοβούνται όσοι συναλλάσσονται με Έλληνες επιχειρηματίες, είναι το “Greekavrio”! Πρόκειται για τη γνωστή ελληνική νοοτροπία που θέλει το «Άστο για αύριο» να αποτελεί την καλύτερη λύση σε οποιοδήποτε πρόβλημα.

Ακούγοντας προχθές τον πρωθυπουργό, είχα την ελπίδα ότι κάτι, πράγματι, πάει να αλλάξει. «Πρέπει να προχωρήσουμε στη λύση του Ασφαλιστικού» είπε και εν συνεχεία αναφέρθηκε στο Κυπριακό. «Ήμουνα νιος και γέρασα, ακούγοντας για λύση του Κυπριακού και λύση δεν βλέπουμε. «Πρέπει, επιτέλους,  να δοθεί μια λύση» είπε και έχει δίκιο, όπως είχε δίκιο και για το θέμα της αναθεωρήσεως του Συντάγματος.

Τα θέματα αυτά, λοιπόν, το Κυπριακό, που είναι μείζον εθνικό θέμα, το Ασφαλιστικό,που είναι θέμα θεμελιώδες για την ελληνική κοινωνία και το Συνταγματικό,που επιβάλλεται πλέον, πρέει, είναι απαραίτητο, να λυθούν. Κι εδώ, λοιπόν, αρχίζουν τα δύσκολα…

Μπορούν να λυθούν τα χρονίζοντα και ακανθώδη αυτά θέματα από μια κυβέρνηση που εκδίδει ανακοινώσεις δίκην Συνδέσμου φιλάθλων, αναφέροντας τη λέξη «Περαστικά» ως κατακλείδα; Ούτε ο αξιότιμος κύριος Τσουκαλάς,τυης «Θύρας Επτά» δεν θα έκλεινε με τον τρόπο αυτό μιαν ανακοίνωση-απάντηση!

Μπορεί να λυθεί το «Ασφαλιστικό» όταν η κυβέρνηση προτείνει τη σύσταση επιτροπής με επί κεφαλής έναν συνταξιούχο καθηγητή, ο οποίος, προσφάτως, ενώπιον δικαστηρίου, απαντώντας σε ερώτημα της Προέδρου «Ποιός συνέταξε την ανυπόγραφη μελέτη που παραδώσατε στις αρχές για την αξία του «τάδε» χρεογράφου του ελληνικού δημοσίου;» απάντησε με το αμίμητο, που κατεγράφη ήδη στα δικαστικά χρονικά: «Ένας φίλος μου. Γάλλος καθηγητής, από τη Σορβόννη, ο οποίος έχει πεθάνει και του οποίου το όνομα δεν μπορώ να αποκαλύψω γιατί έχω δώσει όρκο»;

Μπορεί να γίνει σωστή η Συνταγματική αναθεώρηση από μια κυβέρνηση η οποία τη μια ημέρα ζητεί την ευρύτερη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων και την άλλη τις καθυβρίζει;

Βρε και να θέλεις να δεχθείς την αναγκαιότητα των ως άνω προτάσεων, δεν σε αφήνουν οι υπουργοί να αγιάσεις!

Πως να πεις «Εντάξει, κύριε Τσίπρα, έχετε δίκιο, να γίνουν οι αλλαγές» όταν εμφανίζεται ο υπουργός των Οικονομικών και αφού τραγουδήσει το νέο σουξέ «Φόροι-φόροι-φόροι-φόροι» αναφέρεται σε ρητά του Πανούτσου, τα οποία, όμως, ανήκουν στον  Καρπετόπουλο και εν συνεχεία σου δίνει ως αριθμό «Τζόκερ» το 50, όταν όλοι πλέον γνωρίζουμε ότι το Τζόκερ βρίσκεται κάπου μεταξύ του ένα και του είκοσι;

Πως να πεις «Εντάξει, κύριε Αλέξη, πρέπει να γίνουν οι αλλαγές στην  Εκπαίδευση»όταν ορίζεται επί κεφαλής της αρμοδίας επιτροπής ο καθηγητής που έχει αποκαλέσει τους Μακεδονομάχους «Τζιχαντιστές»;

Κοντολογίς, ο πρωθυπουργός, με την προχθεσινή του εμφάνιση, μας έπεισε για κάτι που δεν χρειαζόταν να μας πείσει!

Γνωρίζουμε ότι χρειάζονται αλλαγές, το έχουμε αντιληφθεί από την εποχή του κυρίου Σπράου, τον οποίον εξεδίωξαν πυξ-λαξ οι καρεκλοκένταυροι πράσινοι συνδικαλιστές, στους οποίους ο κ. Σημίτης παρέδωσε εν συνεχεία την εξουσία. Μάλιστα, χρειάζεται αλλαγή εκ βάθρων.

Το πρόβλημα, όμως, είναι το ποιός και πως θα τις κάνει…

Ιππόδαμος – εφημεριδα ΕΣΤΙΑ 9/12  
φωτο: Το πανεπιστήμιο της Σορβόννης