Γράφει ο Πάνος Θεοδωρίδης Προοίμιο:

H μηχανή παραγωγής ηδυσμένου λόγου μάρκας «πετεφρής» τα έφτυσε για κανα δυό μέρες, κι αυτό το πρόσεξαν οι εθισμένοι χρήστες της. Λίγο η υπερκατανάλωση συγκίνησης από την Κυριακή του ανακαλήματος για τον Γιώργο Σαββίδη, λίγο η συσσώρευση γεγονότων που απαιτούσαν περίσκεψη και σιωπή και όχι προσφυγή στον Τυρταίο, υπήρξε διολίσθηση προς το ετοιματζίδικο και πέρασε μηχανέλαιο στο καταπότιο.

Τώρα την πήγα στο σέρβις και καθάρισε.Και δουλεύει σαν καινούργια.

Ανάπτυξις στίλβοντος ποδηλάτου ή ο παλιός Πετεφρής που τόσο αγαπήσατε!

Οι μεγάλες δυνάμεις, πλανητικές και τοπικού ενδιαφέροντος, πέρασαν μια κρίση.

Οι Γάλλοι ετοιμάζονται να παρέμβουν πιό δυναμικά στη Συρία. Ο Ολάντ ζήτησε τη βοήθεια του ΝΑΤΟ, είδε τον Ομπάμα και την Μέρκελ, βλέπει τον Πούτιν σήμερα.Αρχισε να αχνοφαίνεται η πρόθεση διατήρησης του Άσαντ, τουλάχιστον προσωρινά, επειδή με κράτη που συντήρησαν τον Καντάφι, πάλι προσωρινά, για να τον λιντσάρουν μήνες αργότερα ,δεν είναι να ποντάρεις στη συνέπειά τους.

Οι Ρώσοι άρχισαν να χτυπάνε διυλιστήρια και εφοδιοπομπές, μαζί και καραβάνια με καύσιμα στη βόρεια Συρία.Πρώτη φορά ο  Άσαντ δήλωσε απερίσκεπτα ότι «η ISIS άρχισε να παραχωρεί έδαφος» στα στρατά του.Από το κατουρημένο χαλί, το βαθυμπορδοκόκκινο της πολεμικης ζώνης, άρχισε να φαίνεται η κάτω πλευρά του, με το ένα εκατομμύριο κόμπους, και η Τουρκία πολύ της κακοφάνη. Το γένος των Τουρκμένων δέχτηκε πίεση εξ ουρανού και δεν υπήρχε εναλλακτικός δρόμος για να φτάνουν τα λαθραία από Συρία σε Τουρκία, χωρις την περιοχή τους.

Σπασμωδικά, αλλά με ανάληψη του σχετικού ρίσκου, οι Τούρκοι έριξαν ένα πολεμικό αεροσκάφος. Ρώσικο.

Ήταν ένα ακόμη τεστ αντοχής και επιβεβαίωσης των στόχων της ρώσικης Άρκτου. Εμπορικώς, η εξέλιξη των συχνά ταραγμένων ρωσοτουρκικών σχέσεων, δεν πήγαινε άσχημα. Φυσικό αέριο, εταιρείες αλληλοελεγχόμενες, παστωμένα ρούβλια και λίρες σε αμοιβαίες χρηματαποστολες, Ρώσοι τουρίστες, έναν πυρηνικό εργοστάσιο στα σκαριά.

Ο Πούτιν μούγκρισε.

Όποιος έζησε και ζει με κατοικίδια, γάτα ή σκύλο, γνωρίζει άριστα ότι άν πατήσεις κατά λάθος την ουρά της γλυκειάς σου γατούλας ή αιφνιδιάσεις με πατπάτ από πίσω τον σκυλάκο σου πάνω που παιδεύεται με ένα κόκκαλο, θα φας δαγκωνιά και γρύλλισμα που θα είναι όλο δικό σου.

Μήτε ο Πούτιν, μήτε ο Ερτογάν, είναι χτεσινοί στο παιχνίδι. Αδιέξοδα και αστοχίες, είναι συνήθειες άλλων κρατών. Όχι αυτωνών.

Άρχισε ένα γαϊτανάκι. Η Τουρκία έπαιξε την μετανιωμένη, ο Πούτιν φέρνει κι άλλα όπλα στην ποδιά της Συρίας, θα πέσει κι ένα εμπάργκο, η Συρία στο τέλος του ματς θα διανεμηθεί. Αλλα και οι Αμερικάνοι, και το ΝΑΤΟ, μαζί με τους δύο που «τσακώθηκαν» κατάλαβαν ότι η μοιρασιά δεν θα είναι αυθαίρετη. Θα συμφωνήσουν όλοι, αλλοιώς θα λειτουργήσει ο ίδιος «όχλος» που καθάρισε τον πρεσβευτή στην Λιβύη και άλλους διαμεσολαβητές.

Στο περιθώριο και «εν τη ώα» ,συμφωνημένα πράματα, ο Λαβρώφ, έπαιξε τον λάβρο και έστειλε ένα σεντόνι κατηγόριες για την ένοχη τουρκιά, που «όπως με διαβεβαίωσε ο Έλλην υπουργός εξωτερικών παραβιάζει δυό κι τρεις χιλιάδες φορές ετησίως τον εναέριο χώρο των Γραικώνε, και δε ματώνει μύτη».

Ώπλες! Εφάνη πάλι πίσω από το σεντόνι ο πολυαναμενόμενος Χατζηαβάτης. Ο δικός μας άθρωπας!

Ποιός του είπε να σπιουνάρει με τέτοιο πάθος; Ποιόν μιμείται; Το παπαφλέσσα;

Τι περιμένει; Αέρια και πετρόλια; Δε μπρόγκειται. Μήγαρις είναι έτοιμος να επιλύσει το μεσανατολικό αυτομάτως, δίνοντας βάσεις στον όρμο Πλανήτη στην Πελαγόνησο  και στον Μούδρο για να σπάσει την μονοκόμματη αμερικάνικη ζώνη επιρροής στα στενά, κι εμείς να πουλάμε παγωμένο μυγδαλάκι και λουκούμι με νερό στα ρωσάκια; Μάρτυρές μου ο Λάμπρος Κατσώνης και ο Τολμπούκιν, αυτό έχει αποκλειστεί.

Πτωχευμένη χώρα είμαστε, στη ζώνη της ξεφτίλας. Όπου η πανελλήνιος ηγεσία αποποιείται τις ευθύνες της με ένα «καλε πριτς», χωμένη στο ξεκατίνιασμα. Ακόμη και ο Φορατζής του Έθνους, δηλωνει ότι κατέχει νέο κατάλογο χρηματαποστολών στην Ελβετία και υπόσχεται ότι «από Δευτέρα» θα τα κάνει όλα πουτάνα, δίνοντας ένα τράτο πέντε ημερών στους φταίχτες, να μεταφέρουν αλλού ό,τι μεταφέρεται.

Και ο ιδιοφυής Κατεργκούλερ, για να μη φανεί του Λωλοστεφανή βαρύς ο χαμός στις συντάξεις, θέλει να πάρει μια διακοσάρα από τους εργοδότες που απόμειναν αυξαίνοντας ανεπαισθήτως τις εργοδοτικές εισφορές, για να την ρίξει στο πηγάδι των συνταξιούχων, να γίνει κάπως ρηχό, να μη έχουν το σκατό στα ρουθούνια, αλλά στο στόμα.

Και αυτή η χώρα, «που έχει λίγους δημοσίους υπαλλήλους και θέλει κι άλλους» κατά τον άρχοντα των Γραικών βογιάρων, τολμάει να ασκήσει εξωτερική πολιτική, ως να διέθετε περίσσευμα όπλων ,κεφαλαίων και αρκούντως συντεταγμένη πολιτεία, ώστε να δεχτεί από τους Ρώσους την Κωνσταντινούπολη, αφού οι αθρώποι θα την πάρουν από τους αμερικανόδουλους τουρκάλάδες ,τους πονηρούς, για να τηνε δώσουνε σε εμάς που δεν είμαστε αμερικανόδουλοι και τα πάμε καλά με όλους.

Επίμετρο

Το άρθρο υποστηρίζεται από την Ένωση Πολιτών υπέρ της αποκαταστάσεως του ρητού «πάρεξ ελευθερία και γλώσσα» που έχει παραχαραχτεί σε «πάρεξ δυσεντερία και κλώσσα».

Πάνος Θεοδωρίδης – TheGreekCloud