Πολλές μάχες γίνονται μέσα σε μία πανοπλία
Ελένη Στελλάτου, Καιρός των κρυστάλλων
Όλα έχουν ειπωθεί, όπως και τ’ αντίθετά τους.
Όλοι έχουν εκφράσει (ή γράψει) την άποψή τους, συνήθως αντίθετη μ’ εκείνη που είχαν οι ίδιοι πριν από λίγο καιρό.
Έχω όμως την αίσθηση ότι ακόμα κι αν γυρίζανε τα ρολόγια προς τα πίσω, τα πολιτικά πράγματα του χώρου τους θα ήσαν τα ίδια κι αυτοί θα (εξακολουθούσαν να) είναι οι ίδιοι.
Η αλυσίδα των διαχρονικών ψευδαισθήσεων και των ψεμάτων έχει πολλούς κρίκους, όμως άπαντες είναι του ιδίου χρώματος και της αυτής ύλης.
Όποιος θέλει να σπάσει την αλυσίδα ή να υπερβεί τον παλιό (κακό;) εαυτό του για να επιταχύνει την Ιστορία (κι όχι την παλινόρθωσή του) δεν μπορεί να το πετύχει με παληκαρισμούς ή θεατρινισμούς.
Ο κόσμος δεν αλλάζει με τζάμπα ιδεατζήδες και με κολλημένους στο Εγώ πολιτικούς.
Ο καθένας έχει «κρυφές σκέψεις κι επιθυμίες», όμως η κατάλληλη στιγμή για να τις πραγματώσει ορίζεται από τον ΠΟΛΙΤΙΚΟ-ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΧΡΟΝΟ, σκληρό κι αδυσώπητο.
Όσο κι αν ποντάρει κάποιος στην τύχη του ή στην ισχύ των σπονσόρων του, είναι δεδομένο ότι το Σύμπαν δεν ακολουθεί το δικό του(ς) σχέδιο, αλλά αυτό της λαϊκής βούλησης.
Κατά συνέπεια για να «νικήσεις τον περιορισμένο χρόνο των καθαρών απαντήσεων» χρειάζεται ειλικρίνεια στόχων, ηθική μέσων κι όχι μισόλογα, αυτοαθωώσεις και παραζαλισμένες εξηγήσεις.
«Αν η νομοτέλεια του Σύμπαντος περιέχει την έννοια της ηθικής αποκατάστασης» (Ελένη Στελλάτου) κι αν ένας πολιτικός θεωρεί ότι έχει αδικηθεί (από ποιόν; από το λαό; από την Ιστορία;) αυτό δεν θα επιτευχθεί με τακτικισμούς, ελιγμούς κι εντυπωσιασμούς, αλλά με ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΘΑΡΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗΣ για το παρελθόν και ΕΝΤΙΜΟΤΗΤΑ ΠΡΟ-ΘΕΣΕΩΝ για το αύριο.
Και ο νοών, νοείτω…
(Ο Γιάννης Πανούσης είναι καθηγητής εγκληματολογίας, πρώην υπουργός – το άρθρο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα dnews.gr)
