Ο θησαυρός των Αψβούργων βρέθηκε μετά από 100 χρόνια – Το διαμάντι των 137,2 καρατίων

Τα κοσμήματα της πρώην αυτοκρατορικής οικογένειας της Αυστρίας χάθηκαν με το τέλος της μοναρχίας, αλλά και τη φυγή των τελευταίων μελών της στην Ελβετία, και εν συνεχεία στο Βέλγιο, όπου μετά τον βομβαρδισμό του σπιτιού τους από τη γερμανική πολεμική αεροπορία το Μάιο του 1940, διέφυγαν στον Καναδά.

Οι θησαυροί που ο αυτοκράτορας Κάρολος Α’ και η σύζυγός του Ζίτα κατάφεραν να διασώσουν από την περιβόητη προθήκη XIII στο παλιό αυτοκρατορικό θησαυροφυλάκιο, επέζησαν από το χάος του πολέμου και έκτοτε διατηρούνται ασφαλή στον Καναδά, όπως αποκάλυψαν οι «New York Times».

Η μετατροπή των κοσμημάτων σε χρήματα ήταν εκτός συζήτησης για τη Ζίτα, άλλωστε αποτελούσαν ουσιαστικό μέρος της οικογενειακής της ιστορίας.

Γι’ αυτό, για λόγους ασφαλείας, η χήρα –με φόντο την εμπειρία δίωξης και φυγής της οικογένειάς της– έδωσε εντολή στους κληρονόμους της να μην ενημερώσουν το κοινό για την ύπαρξη των αντικειμένων παρά μόνο 100 χρόνια μετά τον θάνατο του αυτοκράτορα Κάρολου Α’ το 1922. Και έτσι ο Καρλ Αψβούργος, εγγονός του τελευταίου αυτοκράτορα και σημερινός αρχηγός της οικογένειας των Αψβούργων-Λωρραίνης, ενημερώθηκε μόλις πέρυσι για την ύπαρξη του πολύτιμου θησαυρού από τα ξαδέρφια του, στα οποία είχε ανατεθεί η άκρως απόρρητη αποστολή.

Φλωρεντινό Διαμάντι και Χρυσόμαλλο Δέρας

Ανάμεσα στους ανεκτίμητους ιδιωτικούς θησαυρούς που βρίσκονται στο Κεμπέκ είναι το «Φλωρεντινό» – ένα ιστορικό διαμάντι σε μέγεθος καρυδιού 137,2 καρατίων, το οποίο είχε από τη δεκαετία του 1920 και θεωρούνταν το τέταρτο μεγαλύτερο διαμάντι στον κόσμο τη στιγμή της εξαφάνισής του. Ένα άλλο αντικείμενο είναι ένα διαμαντένιο Τάγμα του Χρυσόμαλλου Δέρατος, το τάγμα της οικογένειας των Αψβούργων.

«Ως απόγονοι του αυτοκράτορα Κάρολου Α’ και της αυτοκράτειρας Ζίτα, είναι θέμα κοντά στην καρδιά μας να κάνουμε τα ιστορικά σημαντικά ιδιωτικά μας κοσμήματα προσβάσιμα στο κοινό», λέει χαρούμενος ο Καρλ Αψβούργος.«Με αυτόν τον τρόπο, εκπληρώνουμε την πολιτιστική-ιστορική μας ευθύνη. Στον Καναδά, η οικογένεια και η κληρονομιά μας διασώθηκαν το 1940 ενώ φεύγαμε και προστατεύτηκαν από βαθιά αντίξοες συνθήκες. Τα κοσμήματα έχουν βρει ένα νέο σπίτι εκεί μέχρι σήμερα. Για αυτό, θα θέλαμε να εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη και τη βαθύτατη εκτίμησή μας στη χώρα και τους ανθρώπους της μέσω μιας έκθεσης των διατηρημένων οικογενειακών κοσμημάτων στον Καναδά».